نگاهی به جویندگان خودکفایی اقتصادی- - کسروی بنگارش اسماعیل واعظپوردر سال 1321
از نظرمن راه نجات ایران در بر پایی حکومتی دمکراتیک بر اساس ارزشهای حقوقبشری ورفتن بسوی خود کفایی علمی و اقتصادی است. .در زیر نوشته ای است در
باره تولید آنچه که مصرف میکنیم در داخل کشور باید باشد .این نوشته از منبع زیر است
نگاهی به توجه به خود کفایی اقتصادی وعلمی در جامعه:
نوشته شده در سال 1321 توسط یکی از مریدان کسروی بنام اسماعیل واعظ پور پس از تبعید رضا شاه
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﻬﺎن اﻣﺮوزي ﻣﺮﻫﻮن ﺗﺮﻗﻲ ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﺑﻮده و اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﻋﺠﺎزي ﻛﻪ از ﺑﺸﺮ ﻇﻬﻮر و ﺑﺮوز ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻌﺠﺰة ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ اﺳﺖ
ﻣﻠﺖ ﺑﻴﻌﻠﻢ ﻧﻪ ارزﺷﻲ در ﻣﻴﺎن ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ دارد و ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ اﺳﺘﻘﻼل ﻛﺸﻮر ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺪاري ﻛﻨﺪ .
اﺧﺘﺮاﻋﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻋﻠﻤﻲ و ﺷﮕﻔﺘﻴﻬﺎي روزاﻓﺰون ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ روزه دﻳﺪﮔﺎن ﻣﺎ را ﺧﻴﺮه ﻣﻴﻜﻨﺪ ، ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺮون از آﺋﻴﻦ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﻪ ﺑﻮده ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺖ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﭘﺎك اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن روز ﺑﺮوز ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻪ و ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن رو ﺑﺘﻜﺎﻣﻞ و ﺗﺮﻗﻲ روﻧﺪ . و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻫﻮش و ﻓﺮاﺳﺖ را در ﻛﻨﻮن ﺑﺸﺮ ﺑﻮدﻳﻌﺖ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ .
ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﻬﺎن و ﻣﻮﺟﺐ راﺣﺘﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ . ﺑﺸﺮ از اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﻣﻮاد اوﻟﻴﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﺔ ﺣﻴﺎت او اﺳﺖ ، و ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ آن ﻣﻮاد را ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف ﻛﻨﺪ ﻣﺤﺘﺎج ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺳﺒﺎب و آﻻﺗﻲ ﺑﻮده و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﻮد را ﺑﺼﻮرت ﻣﺼﻨﻮع درآورده و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار دﻫﺪ . ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﺷﺨﻢ ﻛﺮدن زﻣﻴﻦ و درو ﻛﺮدن ﺳﻨﺒﻞ ، آرد ﻛﺮدن ﮔﻨﺪم و ﭘﺨﺘﻦ ﻧﺎن ، ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮاي رﺷﺘﻦ ﻧﺦ از ﭘﻨﺒﻪ و ﭘﺸﻢ و ﺑﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎرﭼﻪ از ﻧﺦ ﺟﻬﺖ ﺗﻬﻴﺔ ﻟﺒﺎس ، ﺑﺮاي دوﺧﺘﻦ ﻛﻔﺶ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎج زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ از ﭘﻮﺳﺖ و ﻏﻴﺮه و ﺗﻬﻴﺔ دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎ از ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ، اﺳﺒﺎب و آﻻﺗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺔ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ دﺳﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻴﻜﺮد و ﻳﻜﺮﺷﺘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺋﻲ را ﻫﻢ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺧﻮد اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪاد . ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﻧﺘﻴﺠﺔ ﺗﺮﻗﻲ ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ و در ﺳﺎﻳﺔ اﺧﺘﺮاع ﻣﺎﺷﻴﻦ و ﻏﻴﺮه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺼﻨﻮع
آﺳﺎن ﺑﻮاﺳﻄﺔ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻮة ﺑﺨﺎر و ﺑﺮق و ﺑﺨﺎر زﺣﻤﺖ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺷﺪ .
ﭘﺲ ﻫﺮ اﻧﺪازه ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﺪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﺎﻳﺪ از رﻧﺞ و ﻣﺸﻘﺖ ﻣﺮدم ﻛﻢ ﺷﻮد و ﻛﺎرﻫﺎي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺳﻬﻞ و آﺳﺎن ﺷﻮد . اﻳﻨﻜـﻪ اﻣﺮوز ﻋﻜﺲ آن را ﻣﻼﺣﻈـﻪ ﻛـﺮده ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻋﻠـﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را وﺳﻴﻠـﺔ ﻛﺸﺘﻦ ﻳﻜﺪﻳﮕـﺮ و وﻳﺮاﻧـﻲ آﺑﺎدﻳﻬﺎ و ﺑﺮ ﺑﺎدي ﺟﻬﺎن ﻛﺮده اﻧﺪ ، ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺒﻮده ﺑﻠﻜﻪ ﻧﺘﻴﺠﺔ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ ﻣﻌﻨﻲ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ اﺳﺖ . 1
اﻳﻨﻬﺎ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻫﻤﻴﻦ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﭘﻨﺠﺮوزه داﻧﺴﺘﻪ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺠﺰ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺎدي ﺑﺎور ﻧﺪارﻧﺪ . اﻳﻨﻬﺎ از ﺑﻮدن روان در ﺗﻦ آدﻣﻲ ﻧﺎآﮔﺎه ﺑﻮده آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻫﻤﺮدﻳﻒ ﻣﻴﺸﻤﺎرﻧﺪ و ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ و آﺳﺎﻳﺶ ﺧﻮد ﺑﻮده ﺑﺪﻳﮕﺮان ﻧﭙﺮدازد . ﭼﻮن در ﺑﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﻬﺎن را ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺪان ﻧﺒﺮد داﻧﺴﺘﻪ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺿﻌﻴﻒ ﺣﻖ ﺣﻴﺎت را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻮي ﻧﺪارد . ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮي ﺷﺪ و ﺿﻌﻴﻒ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺖ .
ﭘﺲ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ دارﻧﺪ ﻫﻤﻪ را در راه ﭘﻴﺶ ﺑﺮدن ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺧﻮد ﺑﻜﺎر ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ را از ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ .
مﺎﻛﻪ رواج ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺣﻘﺎﻳﻖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻧﻴﺰ ﺷﺮح داده و ﻣﻌﻨﻲ درﺳﺖ آﻧﻬﺎ را روﺷﻦ ﻣﻴﮕﺮداﻧﻴﻢ .
ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را در ﺟﻬﺎن ﺑﺮاي راﺣﺘﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﺸﺮ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ و ارزﺷﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﺎﻧﺪازة ﻣﻔﻴﺪ ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ اﺳﺖ . ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺎه ﻛﺮده و ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ .
اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﻘﻴﺪه دارﻳﻢ :
اوﻻًً ـ اﻳﺮان ﻛﺸﻮر ﻛﺸﺎورزي اﺳﺖ . ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﻛﺸﺎورزي را اﺳﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻗﺮار داد
و اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑĤن داده در درﺟﺔ دوم ﺑﺼﻨﻌﺖ ﭘﺮداﺧﺖ .
ﺛﺎﻧﻴﺎًً ـ از ﺻﻨﻌﺖ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻲ ﻃﺮﻓﺪاري ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ آﺳﺎﻳﺶ و راﺣﺘﻲ ﻣﺮدم اﺳﺖ . ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ زﺣﻤﺖ و ﻧﺎراﺣﺘﻲ ﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮش را ﮔﺮﻓﺖ .
ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دار ﻣﻬﻢ اداره ﺷﺪ و ﻛﺎر ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ را ﻛﺮده ﺳﻮدش ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻳﺪ آن ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﻴﺸﻮد وﻟﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺰاران ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻜﺎر ﻣﺎﻧﺪه ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ و ﭘﺮﻳﺸﺎن ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ زﻳﺎﻧﺶ ﺑﻴﺶ از ﺳﻮد آﻧﻬﺎ اﺳﺖ . ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﺷﻴﻨﻬﺎي ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻤﺎن اﺷﺨﺎص ﻛﻢ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺋﻲ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺰرگ ﺷﻮﻧﺪ و ﻧﻤﻴﺸﻮد ﻛﻮﭼﻜﺸﺎن ﮔﺮداﻧﻴﺪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎي ﺳﻬﺎﻣﻲ اداره ﺷﻮد ﻛﻪ ﺳﻬﺎﻣﺪاراﻧﺶ ﻫﻤﺎن اﺷﺨﺎص ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ راه ﻧﺎن ﻣﻴﺨﻮردﻧﺪ .
ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺋﻴﻜﻪ ﻣﺤﺼﻮل آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻟﺰوم ﺷﺪه در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺤﺮان اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻴﺸﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از زﻳﺎدي ﻛﺎر آن ﺷﻮد .
ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﺳﻠﺤﻪ ﺳﺎزي وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺼﻮﻟﺸﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪه و ﻣﺸﺘﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺻﺎﺣﺒﺎن آﻧﻬﺎ از ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺎﺑﻴﻦ دوﻟﺘﻬﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده ﺑﺮاي ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﺑﺎزار ﻓﺮوش ﺑĤﺗﺶ ﻓﺘﻨﻪ داﻣﻦ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ و ﻓﺴﺎد ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ . اﻳﻨﻬﺎ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﻀﺮ اﺳﺖ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻨﺎم ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺟﻠﻮ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺎزﮔﺬاﺷﺖ .
ﻧﻜﺘﺔ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ در ﻋﻘﻴﺪة آزادﮔﺎن در ﺑﺎرة ﺻﻨﻌﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﻛﻪ ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺎز اﻛﻴﺪ ﺑﺼﻨﻌﺖ دارﻳﻢ و ﺑﻲ آن زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻮﺷﻴﻢ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺧﻮد را در ﻛﺸﻮر ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﺎري ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﺑﺘﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ در ﻛﺸﻮر ﺧـﻮد ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﻴﻢ . زﻳـﺮا در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻣﺎ از اروﭘﺎ ﻳﺎ از ﻛﺸﻮر ﺑﻴﮕﺎﻧـﻪ
ﻣﻲ آﻳﺪ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻨﻴﺎد اﺳﺘﻮاري ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ رخ ﺧﻮاﻫﺪ داد ﻛﻪ آن ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر
ﺟﻨﮓ ﮔﺮدﻧﺪ و آن اﻓﺰارﻫﺎ را دﻳﮕﺮ ﻧﺴﺎزﻧﺪ و ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻤﺎ ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ و ﻳﺎ راه در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و در آن ﺻﻮرت
ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺨﺘﻴﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﮔﺮدﻳﺪ ( ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ اﻣﺮوز اﻣﺮوز ﮔﺮدﻳﺪه ﮔﺮدﻳﺪه اﻳﻢ اﻳﻢ ) .
راﺳﺘﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻧﺪازة دﻳﮕﺮان ﺑﺼﻨﻌﺖ ﻗﻴﻤﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﺰارﻳﻢ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ آﻳﻴﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ وﺿﻊ ﻛﺸﻮر اﻳﺮان
ﻛﺸﺎورزي[را] ﻣﻬﻤﺘﺮ از اﻳﻦ ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﻢ و ﻣﻲ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑĤن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺮداﺧﺖ وﻟﻲ ﺑﻴﻜﺒﺎر ﻣﻨﻜﺮ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﺒﻮده و از اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻛﻪ اﻗﺮار در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﻏﻔﻠﺖ ﻧﺪارﻳﻢ و ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻛﻪ ﺣﻮاﺋﺞ داﺧﻠﻲ راه ﺑﻴﻨﺪازد ﺑﻮدن آن را در ﻛﺸﻮر ﻻزم ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﻢ .
این نوشته بندهشتم است از درخواستهای این جمعیت که در زیر اصول شانزده گانه اش را میبینیم:
1 ـ ﻫﻮاداري از ﻣﺸﺮوﻃﻪ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ در ﺟﻠﻮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﺳﺘﺒﺪاد .
2 ـ ﻧﺸﺮ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﺸﺮوﻃﻪ در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده و آﻣﺎده ﮔﺮداﻧﻴﺪن ﻣﺮدم ﺑﺮاي آن .
3 ـ ﻧﻈﺎرت ﺑﺎﺟﺮاي ﻗﻮاﻧﻴﻦ و اﻋﺘﺮاض ﺑﻬﺮ ﻧﻘﺾ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﻪ رو دﻫﺪ .
4 ـ ﻫﻮاداري از ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻳﻚ ﺳﻴﺎﺳﺖ روﺷﻦ .
5 ـ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﻘﻠﻴﺪﻫﺎي ﺑﻴﺠﺎ ﻛﻪ از ﺣﺰب ﻫﺎي اروﭘﺎ ﻣﻴﺸﻮد .
6 ـ روﺷﻦ ﮔﺮداﻧﻴﺪن اذﻫﺎن در ﺑﺎرة ﺛﺮوت ﺣﻘﻴﻘﻲ و اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮ ﭼﺸﻤﺔ آن زﻣﻴﻦ و ﻫﻮا و آﻓﺘﺎب اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪر اﻳﻨﻬﺎ
را داﻧﺴﺖ .
7 ـ ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻊ ﺗﺠﺎرت و ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪن آن ﺑﻤﻌﻨﻲ درﺳﺘﺶ و ﺗﻄﺒﻴﻖ آن ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﻮده .
8 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺮواج ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ و ﺗﻘﻴﺪ ﺑﺎﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺣﻮاﺋﺞ ﺻﻨﻌﺘﻲ در ﺧﻮد ﻛﺸﻮر ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدد .
9 ـ ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزي و اﺳﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻦ آن و آﺑﺎدي دﻫﺎت و ﻛﻤﻲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻴﺎﻧﺔ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻬﺮﻫﺎ .
10 ـ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻣﻔﺘﺨﻮاري از ﻫﺮ راه ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺰان ﺑﺮﺧﻮرداري ﻫﺮ ﻛﺲ ، ﺟﺮﺑﺰه و ﻛﻮﺷﺶ او ﺑﺎﺷﺪ .
11 ـ ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﭘﺮاﻛﻨﺪﮔﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻴﻜﻲ ﺑﻮدن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ و آرﻣﺎﻧﻬﺎ .
12 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻔﺰوﻧﻲ ﻧﻔﻮس و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪن زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ و ﺳﺎدﮔﻲ آن .
13 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺴﺎدﮔﻲ رﺧﺖ و اﻓﺰار زﻧﺪﮔﻲ .
14 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺘﻮﺳﻌﻪ و رواج ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ .
15 ـ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺎزﻣﺎن و ﻗﻮاﻧﻴﻦ دادﮔﺴﺘﺮي و ﺳﺎده ﮔﺮداﻧﻴﺪن ﻗﻀﺎوت ﻫﺎ .
16 ـ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪن آﻣﻮزش اﺑﺘﺪاﺋﻲ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ آﻣﻮزﺷﮕﺎﻫﻬﺎ و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت زﻳﺎﻧﻤﻨﺪ و ﺑﻴﻬﻮده .
نویسنده ادامه میدهد:
اﻳﻦ ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎده ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ وﻫﺮﻳﻜﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﺸﺮﺣﻲ داردﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻢ داد. وﻟﻲ اﻳﻦ ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎده ﺑﺎ اﺑﻬﺎﻣﻲ ﻛﻪ دارد ﻳﻚ ﻣﻌﻨﻲ را روﺷﻦ ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ و آن اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺎ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻨﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﻤﺔ ﺷﺌﻮن زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ـ از اﺻﻮل ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﺸﻮر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ و ﻛﺸﺎورزي و ﻓﺮﻫﻨﮓ و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﺎﻧﺪاﻧﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ـ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ رخ دﻫﺪ و آزادﮔﺎن ﻛﺴﺎﻧﻴﻨﺪ ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﺔ ﻫﻤﺔ اﻳﻦ ﺷﺌﻮن داراي ﻳﻚ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﻳﻚ ﻓﻬﻢ و ﻳﻚ ﺑﺎور ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺳﭙﺲ دﺳﺖ ﺑﻬﻢ داده آﻧﻬﺎ را اﺟﺮا ﮔﺮداﻧﻨـﺪ . ﺑﺎﻻﺧـﺮه راز ﻓﻴـﺮوزي را در دﺳﺘﻪ ﺑﻨـﺪي ﺗﻨﻬﺎ ( ﭼﻨﺎﻧﻜـﻪ ﻋﻘﻴﺪة دﻳﮕﺮاﻧﺴﺖ ) ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ . ﺑﻠﻜـﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻜﺮﺷﺘﻪ اﺻﻼﺣﺎﺗﻲ را ﺑﺎﻧﺪﻳﺸﻪ ﮔﺮﻓﺖ و در ﭘﻴﺮاﻣﻮن آﻧﻬﺎ وﺣﺪت ﻋﻘﻴﺪه ﭘﻴﺪا ﻛﺮد و در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده ﻧﻴﺰ رواﺟﻲ ﺑĤن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ داد و ﺳﭙﺲ ﺑﻜﺎر ﭘﺮداﺧﺖ .
ﺑﺮاي ﺧﻄﺎي دﻳﮕﺮ ﺣﺰﺑﻬﺎ و ﺑﻴﻬﻮدﮔﻲ راه آﻧﻬﺎ دﻟﻴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻧﻜﺎت ﺑﻜﻠﻲ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﺳﺮﺳﺮي ﺻﻮري ﻛﻪ ﺟﺰ ﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺶ روﻳﻪ ﻛﺎراﻧﻪ اي ﻧﻴﺴﺖ اﻛﺘﻔﺎ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ . در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﮔﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺎزي ﺑﺤﺰب ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ . زﻳﺮا ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﻳﻜﭽﻨﺎن دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي را دارا ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ . ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدﻣﻴﻢ و ﻫﻤﮕﻲ در زﻳﺮ ﻧﺎم اﻳﺮاﻧﻴﮕﺮي ﻣﺘﺤﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﻫﻤﮕﻲ ﻣﺎن دم از ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺎﻳﺮان ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﭼﻮن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻳﻜﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﻳﻚ راﻫﻲ در ﺟﻠﻮ ﺑﺎز ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ از اﻳﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻠﻴﻮن ﻫﻴﭻ ﻛﺎري ﺑﺮ ﻧﻤﻲ آﻳﺪ .
.
ﻛﻨﻮن اﮔﺮ ﺷﻤﺎ از ﻫﻤﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻫﺰار ﺗﻨﻲ را ﺟﺪا ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﻧﺎﻣﺸﺎن را « ﺣﺰب ﺳﺨﺎوت »» ﻣﺜﻼ ﺑﮕﺰارﻳﺪ و
ﺑﻬﻤﻴﻦ اﻧﺪازه اﻛﺘﻔﺎ ﻛﺮده و ﻣﻘﻴﺪ ﺑﻴﻜﻲ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ آﻳﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي از آﻧﻬﺎ در دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ؟! اﻳﻨﻤﻮﺿﻮع ﭼﻨﺪان
روﺷﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آدم در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا دﻳﮕﺮان ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻨﺪ ؟! . آﻳﺎ ﻫﻮس و آز ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻫﻮش و ﻓﻬﻢ آﻧﺎن را از ﻛﺎر
اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ؟! .
http://kasravi.info/bahamad/Tarikhch-%20Bahamad.pdf
نگاهی به توجه به خود کفایی اقتصادی وعلمی در جامعه:نوشته شده در سال 1321 توسط یکی از مریدان کسروی بنام اسماعیل واعظ پور پس از تبعید رضا شاه
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﻬﺎن اﻣﺮوزي ﻣﺮﻫﻮن ﺗﺮﻗﻲ ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﺑﻮده و اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﻋﺠﺎزي ﻛﻪ از ﺑﺸﺮ ﻇﻬﻮر و ﺑﺮوز ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻌﺠﺰة ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ اﺳﺖ ﻣﻠﺖ ﺑﻴﻌﻠﻢ ﻧﻪ ارزﺷﻲ در ﻣﻴﺎن ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ دارد و ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ اﺳﺘﻘﻼل ﻛﺸﻮر ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺪاري ﻛﻨﺪ . اﺧﺘﺮاﻋﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻋﻠﻤﻲ و ﺷﮕﻔﺘﻴﻬﺎي روزاﻓﺰون ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ روزه دﻳﺪﮔﺎن ﻣﺎ را ﺧﻴﺮه ﻣﻴﻜﻨﺪ ، ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺮون از آﺋﻴﻦ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﻪ ﺑﻮده ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺖ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﭘﺎك اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن روز ﺑﺮوز ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻪ و ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن رو ﺑﺘﻜﺎﻣﻞ و ﺗﺮﻗﻲ روﻧﺪ . و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻫﻮش و ﻓﺮاﺳﺖ را در ﻛﻨﻮن ﺑﺸﺮ ﺑﻮدﻳﻌﺖ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ . ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﻬﺎن و ﻣﻮﺟﺐ راﺣﺘﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ . ﺑﺸﺮ از اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﻣﻮاد اوﻟﻴﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﺔ ﺣﻴﺎت او اﺳﺖ ، و ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ آن ﻣﻮاد را ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف ﻛﻨﺪ ﻣﺤﺘﺎج ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺳﺒﺎب و آﻻﺗﻲ ﺑﻮده و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﻮد را ﺑﺼﻮرت ﻣﺼﻨﻮع درآورده و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار دﻫﺪ . ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﺷﺨﻢ ﻛﺮدن زﻣﻴﻦ و درو ﻛﺮدن ﺳﻨﺒﻞ ، آرد ﻛﺮدن ﮔﻨﺪم و ﭘﺨﺘﻦ ﻧﺎن ، ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮاي رﺷﺘﻦ ﻧﺦ از ﭘﻨﺒﻪ و ﭘﺸﻢ و ﺑﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎرﭼﻪ از ﻧﺦ ﺟﻬﺖ ﺗﻬﻴﺔ ﻟﺒﺎس ، ﺑﺮاي دوﺧﺘﻦ ﻛﻔﺶ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎج زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ از ﭘﻮﺳﺖ و ﻏﻴﺮه و ﺗﻬﻴﺔ دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎ از ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ، اﺳﺒﺎب و آﻻﺗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺔ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ دﺳﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻴﻜﺮد و ﻳﻜﺮﺷﺘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺋﻲ را ﻫﻢ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺧﻮد اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪاد . ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﻧﺘﻴﺠﺔ ﺗﺮﻗﻲ ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ و در ﺳﺎﻳﺔ اﺧﺘﺮاع ﻣﺎﺷﻴﻦ و ﻏﻴﺮه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺼﻨﻮع آﺳﺎن ﺑﻮاﺳﻄﺔ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻮة ﺑﺨﺎر و ﺑﺮق و ﺑﺨﺎر زﺣﻤﺖ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺷﺪ . ﭘﺲ ﻫﺮ اﻧﺪازه ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﺪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﺎﻳﺪ از رﻧﺞ و ﻣﺸﻘﺖ ﻣﺮدم ﻛﻢ ﺷﻮد و ﻛﺎرﻫﺎي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺳﻬﻞ و آﺳﺎن ﺷﻮد . اﻳﻨﻜـﻪ اﻣﺮوز ﻋﻜﺲ آن را ﻣﻼﺣﻈـﻪ ﻛـﺮده ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻋﻠـﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را وﺳﻴﻠـﺔ ﻛﺸﺘﻦ ﻳﻜﺪﻳﮕـﺮ و وﻳﺮاﻧـﻲ آﺑﺎدﻳﻬﺎ و ﺑﺮ ﺑﺎدي ﺟﻬﺎن ﻛﺮده اﻧﺪ ، ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺒﻮده ﺑﻠﻜﻪ ﻧﺘﻴﺠﺔ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ ﻣﻌﻨﻲ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ اﺳﺖ . 1اﻳﻨﻬﺎ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻫﻤﻴﻦ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﭘﻨﺠﺮوزه داﻧﺴﺘﻪ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺠﺰ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺎدي ﺑﺎور ﻧﺪارﻧﺪ . اﻳﻨﻬﺎ از ﺑﻮدن روان در ﺗﻦ آدﻣﻲ ﻧﺎآﮔﺎه ﺑﻮده آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻫﻤﺮدﻳﻒ ﻣﻴﺸﻤﺎرﻧﺪ و ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ و آﺳﺎﻳﺶ ﺧﻮد ﺑﻮده ﺑﺪﻳﮕﺮان ﻧﭙﺮدازد . ﭼﻮن در ﺑﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﻬﺎن را ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺪان ﻧﺒﺮد داﻧﺴﺘﻪ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺿﻌﻴﻒ ﺣﻖ ﺣﻴﺎت را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻮي ﻧﺪارد . ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮي ﺷﺪ و ﺿﻌﻴﻒ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺖ . ﭘﺲ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ دارﻧﺪ ﻫﻤﻪ را در راه ﭘﻴﺶ ﺑﺮدن ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺧﻮد ﺑﻜﺎر ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ را از ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ .مﺎﻛﻪ رواج ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺣﻘﺎﻳﻖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻧﻴﺰ ﺷﺮح داده و ﻣﻌﻨﻲ درﺳﺖ آﻧﻬﺎ را روﺷﻦ ﻣﻴﮕﺮداﻧﻴﻢ .ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را در ﺟﻬﺎن ﺑﺮاي راﺣﺘﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﺸﺮ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ و ارزﺷﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﺎﻧﺪازة ﻣﻔﻴﺪ ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ اﺳﺖ . ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺎه ﻛﺮده و ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ . اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﻘﻴﺪه دارﻳﻢ : اوﻻًً ـ اﻳﺮان ﻛﺸﻮر ﻛﺸﺎورزي اﺳﺖ . ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﻛﺸﺎورزي را اﺳﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻗﺮار داد و اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑĤن داده در درﺟﺔ دوم ﺑﺼﻨﻌﺖ ﭘﺮداﺧﺖ . ﺛﺎﻧﻴﺎًً ـ از ﺻﻨﻌﺖ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻲ ﻃﺮﻓﺪاري ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ آﺳﺎﻳﺶ و راﺣﺘﻲ ﻣﺮدم اﺳﺖ . ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ زﺣﻤﺖ و ﻧﺎراﺣﺘﻲ ﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮش را ﮔﺮﻓﺖ . ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دار ﻣﻬﻢ اداره ﺷﺪ و ﻛﺎر ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ را ﻛﺮده ﺳﻮدش ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻳﺪ آن ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﻴﺸﻮد وﻟﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺰاران ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻜﺎر ﻣﺎﻧﺪه ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ و ﭘﺮﻳﺸﺎن ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ زﻳﺎﻧﺶ ﺑﻴﺶ از ﺳﻮد آﻧﻬﺎ اﺳﺖ . ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﺷﻴﻨﻬﺎي ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻤﺎن اﺷﺨﺎص ﻛﻢ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺰرگ ﺷﻮﻧﺪ و ﻧﻤﻴﺸﻮد ﻛﻮﭼﻜﺸﺎن ﮔﺮداﻧﻴﺪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎي ﺳﻬﺎﻣﻲ اداره ﺷﻮد ﻛﻪ ﺳﻬﺎﻣﺪاراﻧﺶ ﻫﻤﺎن اﺷﺨﺎص ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ راه ﻧﺎن ﻣﻴﺨﻮردﻧﺪ . ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺋﻴﻜﻪ ﻣﺤﺼﻮل آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻟﺰوم ﺷﺪه در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺤﺮان اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻴﺸﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از زﻳﺎدي ﻛﺎر آن ﺷﻮد . ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﺳﻠﺤﻪ ﺳﺎزي وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺼﻮﻟﺸﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪه و ﻣﺸﺘﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺻﺎﺣﺒﺎن آﻧﻬﺎ از ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺎﺑﻴﻦ دوﻟﺘﻬﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده ﺑﺮاي ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﺑﺎزار ﻓﺮوش ﺑĤﺗﺶ ﻓﺘﻨﻪ داﻣﻦ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ و ﻓﺴﺎد ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ . اﻳﻨﻬﺎ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﻀﺮ اﺳﺖ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻨﺎم ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺟﻠﻮ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺎزﮔﺬاﺷﺖ . ﻧﻜﺘﺔ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ در ﻋﻘﻴﺪة آزادﮔﺎن در ﺑﺎرة ﺻﻨﻌﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﻛﻪ ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺎز اﻛﻴﺪ ﺑﺼﻨﻌﺖ دارﻳﻢ و ﺑﻲ آن زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻮﺷﻴﻢ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺧﻮد را در ﻛﺸﻮر ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﺎري ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﺑﺘﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ در ﻛﺸﻮر ﺧـﻮد ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﻴﻢ . زﻳـﺮا در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻣﺎ از اروﭘﺎ ﻳﺎ از ﻛﺸﻮر ﺑﻴﮕﺎﻧـﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻨﻴﺎد اﺳﺘﻮاري ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ رخ ﺧﻮاﻫﺪ داد ﻛﻪ آن ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺟﻨﮓ ﮔﺮدﻧﺪ و آن اﻓﺰارﻫﺎ را دﻳﮕﺮ ﻧﺴﺎزﻧﺪ و ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻤﺎ ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ و ﻳﺎ راه در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و در آن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺨﺘﻴﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﮔﺮدﻳﺪ ( ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ اﻣﺮوز اﻣﺮوز ﮔﺮدﻳﺪه ﮔﺮدﻳﺪه اﻳﻢ اﻳﻢ ) . راﺳﺘﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻧﺪازة دﻳﮕﺮان ﺑﺼﻨﻌﺖ ﻗﻴﻤﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﺰارﻳﻢ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ آﻳﻴﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ وﺿﻊ ﻛﺸﻮر اﻳﺮان ﻛﺸﺎورزي[را] ﻣﻬﻤﺘﺮ از اﻳﻦ ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﻢ و ﻣﻲ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑĤن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺮداﺧﺖ وﻟﻲ ﺑﻴﻜﺒﺎر ﻣﻨﻜﺮ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﺒﻮده و از اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻛﻪ اﻗﺮار در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﻏﻔﻠﺖ ﻧﺪارﻳﻢ و ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻛﻪ ﺣﻮاﺋﺞ داﺧﻠﻲ راه ﺑﻴﻨﺪازد ﺑﻮدن آن را در ﻛﺸﻮر ﻻزم ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﻢ . این نوشته بندهشتم است از درخواستهای این جمعیت که در زیر اصول شانزده گانه اش را میبینیم:1 ـ ﻫﻮاداري از ﻣﺸﺮوﻃﻪ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ در ﺟﻠﻮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﺳﺘﺒﺪاد . 2 ـ ﻧﺸﺮ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﺸﺮوﻃﻪ در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده و آﻣﺎده ﮔﺮداﻧﻴﺪن ﻣﺮدم ﺑﺮاي آن . 3 ـ ﻧﻈﺎرت ﺑﺎﺟﺮاي ﻗﻮاﻧﻴﻦ و اﻋﺘﺮاض ﺑﻬﺮ ﻧﻘﺾ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﻪ رو دﻫﺪ . 4 ـ ﻫﻮاداري از ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻳﻚ ﺳﻴﺎﺳﺖ روﺷﻦ . 5 ـ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﻘﻠﻴﺪﻫﺎي ﺑﻴﺠﺎ ﻛﻪ از ﺣﺰب ﻫﺎي اروﭘﺎ ﻣﻴﺸﻮد . 6 ـ روﺷﻦ ﮔﺮداﻧﻴﺪن اذﻫﺎن در ﺑﺎرة ﺛﺮوت ﺣﻘﻴﻘﻲ و اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮ ﭼﺸﻤﺔ آن زﻣﻴﻦ و ﻫﻮا و آﻓﺘﺎب اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪر اﻳﻨﻬﺎ را داﻧﺴﺖ . 7 ـ ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻊ ﺗﺠﺎرت و ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪن آن ﺑﻤﻌﻨﻲ درﺳﺘﺶ و ﺗﻄﺒﻴﻖ آن ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﻮده . 8 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺮواج ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ و ﺗﻘﻴﺪ ﺑﺎﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺣﻮاﺋﺞ ﺻﻨﻌﺘﻲ در ﺧﻮد ﻛﺸﻮر ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدد . 9 ـ ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزي و اﺳﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻦ آن و آﺑﺎدي دﻫﺎت و ﻛﻤﻲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻴﺎﻧﺔ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻬﺮﻫﺎ . 10 ـ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻣﻔﺘﺨﻮاري از ﻫﺮ راه ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺰان ﺑﺮﺧﻮرداري ﻫﺮ ﻛﺲ ، ﺟﺮﺑﺰه و ﻛﻮﺷﺶ او ﺑﺎﺷﺪ . 11 ـ ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﭘﺮاﻛﻨﺪﮔﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻴﻜﻲ ﺑﻮدن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ و آرﻣﺎﻧﻬﺎ . 12 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻔﺰوﻧﻲ ﻧﻔﻮس و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪن زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ و ﺳﺎدﮔﻲ آن . 13 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺴﺎدﮔﻲ رﺧﺖ و اﻓﺰار زﻧﺪﮔﻲ . 14 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺘﻮﺳﻌﻪ و رواج ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ . 15 ـ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺎزﻣﺎن و ﻗﻮاﻧﻴﻦ دادﮔﺴﺘﺮي و ﺳﺎده ﮔﺮداﻧﻴﺪن ﻗﻀﺎوت ﻫﺎ . 16 ـ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪن آﻣﻮزش اﺑﺘﺪاﺋﻲ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ آﻣﻮزﺷﮕﺎﻫﻬﺎ و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت زﻳﺎﻧﻤﻨﺪ و ﺑﻴﻬﻮده .
نویسنده ادامه میدهد:
اﻳﻦ ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎده ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ وﻫﺮﻳﻜﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﺸﺮﺣﻲ داردﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻢ داد. وﻟﻲ اﻳﻦ ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎده ﺑﺎ اﺑﻬﺎﻣﻲ ﻛﻪ دارد ﻳﻚ ﻣﻌﻨﻲ را روﺷﻦ ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ و آن اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺎ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻨﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﻤﺔ ﺷﺌﻮن زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ـ از اﺻﻮل ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﺸﻮر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ و ﻛﺸﺎورزي و ﻓﺮﻫﻨﮓ و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﺎﻧﺪاﻧﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ـ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ رخ دﻫﺪ و آزادﮔﺎن ﻛﺴﺎﻧﻴﻨﺪ ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﺔ ﻫﻤﺔ اﻳﻦ ﺷﺌﻮن داراي ﻳﻚ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﻳﻚ ﻓﻬﻢ و ﻳﻚ ﺑﺎور ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺳﭙﺲ دﺳﺖ ﺑﻬﻢ داده آﻧﻬﺎ را اﺟﺮا ﮔﺮداﻧﻨـﺪ . ﺑﺎﻻﺧـﺮه راز ﻓﻴـﺮوزي را در دﺳﺘﻪ ﺑﻨـﺪي ﺗﻨﻬﺎ ( ﭼﻨﺎﻧﻜـﻪ ﻋﻘﻴﺪة دﻳﮕﺮاﻧﺴﺖ ) ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ . ﺑﻠﻜـﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻜﺮﺷﺘﻪ اﺻﻼﺣﺎﺗﻲ را ﺑﺎﻧﺪﻳﺸﻪ ﮔﺮﻓﺖ و در ﭘﻴﺮاﻣﻮن آﻧﻬﺎ وﺣﺪت ﻋﻘﻴﺪه ﭘﻴﺪا ﻛﺮد و در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده ﻧﻴﺰ رواﺟﻲ ﺑĤن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ داد و ﺳﭙﺲ ﺑﻜﺎر ﭘﺮداﺧﺖ . ﺑﺮاي ﺧﻄﺎي دﻳﮕﺮ ﺣﺰﺑﻬﺎ و ﺑﻴﻬﻮدﮔﻲ راه آﻧﻬﺎ دﻟﻴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻧﻜﺎت ﺑﻜﻠﻲ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﺳﺮﺳﺮي ﺻﻮري ﻛﻪ ﺟﺰ ﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺶ روﻳﻪ ﻛﺎراﻧﻪ اي ﻧﻴﺴﺖ اﻛﺘﻔﺎ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ . در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﮔﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺎزي ﺑﺤﺰب ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ . زﻳﺮا ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﻳﻜﭽﻨﺎن دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي را دارا ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ . ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدﻣﻴﻢ و ﻫﻤﮕﻲ در زﻳﺮ ﻧﺎم اﻳﺮاﻧﻴﮕﺮي ﻣﺘﺤﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﻫﻤﮕﻲ ﻣﺎن دم از ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺎﻳﺮان ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﭼﻮن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻳﻜﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﻳﻚ راﻫﻲ در ﺟﻠﻮ ﺑﺎز ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ از اﻳﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻠﻴﻮن ﻫﻴﭻ ﻛﺎري ﺑﺮ ﻧﻤﻲ آﻳﺪ . . ﻛﻨﻮن اﮔﺮ ﺷﻤﺎ از ﻫﻤﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻫﺰار ﺗﻨﻲ را ﺟﺪا ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﻧﺎﻣﺸﺎن را « ﺣﺰب ﺳﺨﺎوت »» ﻣﺜﻼ ﺑﮕﺰارﻳﺪ و ﺑﻬﻤﻴﻦ اﻧﺪازه اﻛﺘﻔﺎ ﻛﺮده و ﻣﻘﻴﺪ ﺑﻴﻜﻲ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ آﻳﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي از آﻧﻬﺎ در دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ؟! اﻳﻨﻤﻮﺿﻮع ﭼﻨﺪان روﺷﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آدم در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا دﻳﮕﺮان ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻨﺪ ؟! . آﻳﺎ ﻫﻮس و آز ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻫﻮش و ﻓﻬﻢ آﻧﺎن را از
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﻬﺎن اﻣﺮوزي ﻣﺮﻫﻮن ﺗﺮﻗﻲ ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﺑﻮده و اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﻋﺠﺎزي ﻛﻪ از ﺑﺸﺮ ﻇﻬﻮر و ﺑﺮوز ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻌﺠﺰة ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ اﺳﺖ ﻣﻠﺖ ﺑﻴﻌﻠﻢ ﻧﻪ ارزﺷﻲ در ﻣﻴﺎن ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ دارد و ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ اﺳﺘﻘﻼل ﻛﺸﻮر ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺪاري ﻛﻨﺪ . اﺧﺘﺮاﻋﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻋﻠﻤﻲ و ﺷﮕﻔﺘﻴﻬﺎي روزاﻓﺰون ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ روزه دﻳﺪﮔﺎن ﻣﺎ را ﺧﻴﺮه ﻣﻴﻜﻨﺪ ، ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺮون از آﺋﻴﻦ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﻪ ﺑﻮده ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺖ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﭘﺎك اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن روز ﺑﺮوز ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻪ و ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن رو ﺑﺘﻜﺎﻣﻞ و ﺗﺮﻗﻲ روﻧﺪ . و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻫﻮش و ﻓﺮاﺳﺖ را در ﻛﻨﻮن ﺑﺸﺮ ﺑﻮدﻳﻌﺖ ﻧﻬﺎده اﺳﺖ . ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﻬﺎن و ﻣﻮﺟﺐ راﺣﺘﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ . ﺑﺸﺮ از اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﻣﻮاد اوﻟﻴﻪ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﺔ ﺣﻴﺎت او اﺳﺖ ، و ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ آن ﻣﻮاد را ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف ﻛﻨﺪ ﻣﺤﺘﺎج ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺳﺒﺎب و آﻻﺗﻲ ﺑﻮده و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﻮد را ﺑﺼﻮرت ﻣﺼﻨﻮع درآورده و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار دﻫﺪ . ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﺷﺨﻢ ﻛﺮدن زﻣﻴﻦ و درو ﻛﺮدن ﺳﻨﺒﻞ ، آرد ﻛﺮدن ﮔﻨﺪم و ﭘﺨﺘﻦ ﻧﺎن ، ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮاي رﺷﺘﻦ ﻧﺦ از ﭘﻨﺒﻪ و ﭘﺸﻢ و ﺑﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎرﭼﻪ از ﻧﺦ ﺟﻬﺖ ﺗﻬﻴﺔ ﻟﺒﺎس ، ﺑﺮاي دوﺧﺘﻦ ﻛﻔﺶ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎج زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ از ﭘﻮﺳﺖ و ﻏﻴﺮه و ﺗﻬﻴﺔ دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎ از ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ، اﺳﺒﺎب و آﻻﺗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺔ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ دﺳﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻴﻜﺮد و ﻳﻜﺮﺷﺘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺋﻲ را ﻫﻢ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺧﻮد اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪاد . ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﻧﺘﻴﺠﺔ ﺗﺮﻗﻲ ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ و در ﺳﺎﻳﺔ اﺧﺘﺮاع ﻣﺎﺷﻴﻦ و ﻏﻴﺮه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺼﻨﻮع آﺳﺎن ﺑﻮاﺳﻄﺔ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﻮة ﺑﺨﺎر و ﺑﺮق و ﺑﺨﺎر زﺣﻤﺖ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺷﺪ . ﭘﺲ ﻫﺮ اﻧﺪازه ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﺪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﺎﻳﺪ از رﻧﺞ و ﻣﺸﻘﺖ ﻣﺮدم ﻛﻢ ﺷﻮد و ﻛﺎرﻫﺎي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺳﻬﻞ و آﺳﺎن ﺷﻮد . اﻳﻨﻜـﻪ اﻣﺮوز ﻋﻜﺲ آن را ﻣﻼﺣﻈـﻪ ﻛـﺮده ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻋﻠـﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را وﺳﻴﻠـﺔ ﻛﺸﺘﻦ ﻳﻜﺪﻳﮕـﺮ و وﻳﺮاﻧـﻲ آﺑﺎدﻳﻬﺎ و ﺑﺮ ﺑﺎدي ﺟﻬﺎن ﻛﺮده اﻧﺪ ، ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺒﻮده ﺑﻠﻜﻪ ﻧﺘﻴﺠﺔ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ ﻣﻌﻨﻲ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ اﺳﺖ . 1اﻳﻨﻬﺎ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻫﻤﻴﻦ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﭘﻨﺠﺮوزه داﻧﺴﺘﻪ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺠﺰ از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺎدي ﺑﺎور ﻧﺪارﻧﺪ . اﻳﻨﻬﺎ از ﺑﻮدن روان در ﺗﻦ آدﻣﻲ ﻧﺎآﮔﺎه ﺑﻮده آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻫﻤﺮدﻳﻒ ﻣﻴﺸﻤﺎرﻧﺪ و ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ و آﺳﺎﻳﺶ ﺧﻮد ﺑﻮده ﺑﺪﻳﮕﺮان ﻧﭙﺮدازد . ﭼﻮن در ﺑﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﻬﺎن را ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺪان ﻧﺒﺮد داﻧﺴﺘﻪ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺿﻌﻴﻒ ﺣﻖ ﺣﻴﺎت را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻮي ﻧﺪارد . ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮي ﺷﺪ و ﺿﻌﻴﻒ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺖ . ﭘﺲ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ دارﻧﺪ ﻫﻤﻪ را در راه ﭘﻴﺶ ﺑﺮدن ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺧﻮد ﺑﻜﺎر ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ را از ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ .مﺎﻛﻪ رواج ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺣﻘﺎﻳﻖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ را ﻧﻴﺰ ﺷﺮح داده و ﻣﻌﻨﻲ درﺳﺖ آﻧﻬﺎ را روﺷﻦ ﻣﻴﮕﺮداﻧﻴﻢ .ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را در ﺟﻬﺎن ﺑﺮاي راﺣﺘﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﺸﺮ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ و ارزﺷﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﺎﻧﺪازة ﻣﻔﻴﺪ ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ اﺳﺖ . ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺎه ﻛﺮده و ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ . اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﻘﻴﺪه دارﻳﻢ : اوﻻًً ـ اﻳﺮان ﻛﺸﻮر ﻛﺸﺎورزي اﺳﺖ . ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﻛﺸﺎورزي را اﺳﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻗﺮار داد و اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑĤن داده در درﺟﺔ دوم ﺑﺼﻨﻌﺖ ﭘﺮداﺧﺖ . ﺛﺎﻧﻴﺎًً ـ از ﺻﻨﻌﺖ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻲ ﻃﺮﻓﺪاري ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ آﺳﺎﻳﺶ و راﺣﺘﻲ ﻣﺮدم اﺳﺖ . ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ زﺣﻤﺖ و ﻧﺎراﺣﺘﻲ ﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮش را ﮔﺮﻓﺖ . ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دار ﻣﻬﻢ اداره ﺷﺪ و ﻛﺎر ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ را ﻛﺮده ﺳﻮدش ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻳﺪ آن ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﻴﺸﻮد وﻟﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺰاران ﺗﻦ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻜﺎر ﻣﺎﻧﺪه ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ و ﭘﺮﻳﺸﺎن ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ زﻳﺎﻧﺶ ﺑﻴﺶ از ﺳﻮد آﻧﻬﺎ اﺳﺖ . ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﺷﻴﻨﻬﺎي ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻤﺎن اﺷﺨﺎص ﻛﻢ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺰرگ ﺷﻮﻧﺪ و ﻧﻤﻴﺸﻮد ﻛﻮﭼﻜﺸﺎن ﮔﺮداﻧﻴﺪ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎي ﺳﻬﺎﻣﻲ اداره ﺷﻮد ﻛﻪ ﺳﻬﺎﻣﺪاراﻧﺶ ﻫﻤﺎن اﺷﺨﺎص ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ راه ﻧﺎن ﻣﻴﺨﻮردﻧﺪ . ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺋﻴﻜﻪ ﻣﺤﺼﻮل آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻟﺰوم ﺷﺪه در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺤﺮان اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻴﺸﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از زﻳﺎدي ﻛﺎر آن ﺷﻮد . ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﺳﻠﺤﻪ ﺳﺎزي وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺼﻮﻟﺸﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪه و ﻣﺸﺘﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺻﺎﺣﺒﺎن آﻧﻬﺎ از ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺎﺑﻴﻦ دوﻟﺘﻬﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده ﺑﺮاي ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﺑﺎزار ﻓﺮوش ﺑĤﺗﺶ ﻓﺘﻨﻪ داﻣﻦ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ و ﻓﺴﺎد ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ . اﻳﻨﻬﺎ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﻀﺮ اﺳﺖ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻨﺎم ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺟﻠﻮ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺎزﮔﺬاﺷﺖ . ﻧﻜﺘﺔ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ در ﻋﻘﻴﺪة آزادﮔﺎن در ﺑﺎرة ﺻﻨﻌﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﻛﻪ ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺎز اﻛﻴﺪ ﺑﺼﻨﻌﺖ دارﻳﻢ و ﺑﻲ آن زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻮﺷﻴﻢ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺧﻮد را در ﻛﺸﻮر ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﺎري ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﺑﺘﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ در ﻛﺸﻮر ﺧـﻮد ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﻴﻢ . زﻳـﺮا در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻫﺎي ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻣﺎ از اروﭘﺎ ﻳﺎ از ﻛﺸﻮر ﺑﻴﮕﺎﻧـﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻨﻴﺎد اﺳﺘﻮاري ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ رخ ﺧﻮاﻫﺪ داد ﻛﻪ آن ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺟﻨﮓ ﮔﺮدﻧﺪ و آن اﻓﺰارﻫﺎ را دﻳﮕﺮ ﻧﺴﺎزﻧﺪ و ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻤﺎ ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ و ﻳﺎ راه در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و در آن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺨﺘﻴﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﮔﺮدﻳﺪ ( ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ اﻣﺮوز اﻣﺮوز ﮔﺮدﻳﺪه ﮔﺮدﻳﺪه اﻳﻢ اﻳﻢ ) . راﺳﺘﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻧﺪازة دﻳﮕﺮان ﺑﺼﻨﻌﺖ ﻗﻴﻤﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﺰارﻳﻢ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ آﻳﻴﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ وﺿﻊ ﻛﺸﻮر اﻳﺮان ﻛﺸﺎورزي[را] ﻣﻬﻤﺘﺮ از اﻳﻦ ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﻢ و ﻣﻲ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑĤن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺮداﺧﺖ وﻟﻲ ﺑﻴﻜﺒﺎر ﻣﻨﻜﺮ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﺒﻮده و از اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻛﻪ اﻗﺮار در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﻏﻔﻠﺖ ﻧﺪارﻳﻢ و ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻛﻪ ﺣﻮاﺋﺞ داﺧﻠﻲ راه ﺑﻴﻨﺪازد ﺑﻮدن آن را در ﻛﺸﻮر ﻻزم ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﻢ . این نوشته بندهشتم است از درخواستهای این جمعیت که در زیر اصول شانزده گانه اش را میبینیم:1 ـ ﻫﻮاداري از ﻣﺸﺮوﻃﻪ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ در ﺟﻠﻮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﺳﺘﺒﺪاد . 2 ـ ﻧﺸﺮ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﺸﺮوﻃﻪ در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده و آﻣﺎده ﮔﺮداﻧﻴﺪن ﻣﺮدم ﺑﺮاي آن . 3 ـ ﻧﻈﺎرت ﺑﺎﺟﺮاي ﻗﻮاﻧﻴﻦ و اﻋﺘﺮاض ﺑﻬﺮ ﻧﻘﺾ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﻪ رو دﻫﺪ . 4 ـ ﻫﻮاداري از ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻳﻚ ﺳﻴﺎﺳﺖ روﺷﻦ . 5 ـ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﻘﻠﻴﺪﻫﺎي ﺑﻴﺠﺎ ﻛﻪ از ﺣﺰب ﻫﺎي اروﭘﺎ ﻣﻴﺸﻮد . 6 ـ روﺷﻦ ﮔﺮداﻧﻴﺪن اذﻫﺎن در ﺑﺎرة ﺛﺮوت ﺣﻘﻴﻘﻲ و اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮ ﭼﺸﻤﺔ آن زﻣﻴﻦ و ﻫﻮا و آﻓﺘﺎب اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪر اﻳﻨﻬﺎ را داﻧﺴﺖ . 7 ـ ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻊ ﺗﺠﺎرت و ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪن آن ﺑﻤﻌﻨﻲ درﺳﺘﺶ و ﺗﻄﺒﻴﻖ آن ﺑﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﻮده . 8 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺮواج ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ و ﺗﻘﻴﺪ ﺑﺎﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺣﻮاﺋﺞ ﺻﻨﻌﺘﻲ در ﺧﻮد ﻛﺸﻮر ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدد . 9 ـ ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزي و اﺳﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻦ آن و آﺑﺎدي دﻫﺎت و ﻛﻤﻲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻴﺎﻧﺔ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻬﺮﻫﺎ . 10 ـ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻣﻔﺘﺨﻮاري از ﻫﺮ راه ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ و اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺰان ﺑﺮﺧﻮرداري ﻫﺮ ﻛﺲ ، ﺟﺮﺑﺰه و ﻛﻮﺷﺶ او ﺑﺎﺷﺪ . 11 ـ ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﭘﺮاﻛﻨﺪﮔﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻴﻜﻲ ﺑﻮدن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ و آرﻣﺎﻧﻬﺎ . 12 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻔﺰوﻧﻲ ﻧﻔﻮس و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪن زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ و ﺳﺎدﮔﻲ آن . 13 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺴﺎدﮔﻲ رﺧﺖ و اﻓﺰار زﻧﺪﮔﻲ . 14 ـ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﺘﻮﺳﻌﻪ و رواج ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ . 15 ـ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺎزﻣﺎن و ﻗﻮاﻧﻴﻦ دادﮔﺴﺘﺮي و ﺳﺎده ﮔﺮداﻧﻴﺪن ﻗﻀﺎوت ﻫﺎ . 16 ـ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪن آﻣﻮزش اﺑﺘﺪاﺋﻲ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ آﻣﻮزﺷﮕﺎﻫﻬﺎ و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت زﻳﺎﻧﻤﻨﺪ و ﺑﻴﻬﻮده .
نویسنده ادامه میدهد:
اﻳﻦ ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎده ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ وﻫﺮﻳﻜﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﺸﺮﺣﻲ داردﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻢ داد. وﻟﻲ اﻳﻦ ﺷﺎﻧﺰده ﻣﺎده ﺑﺎ اﺑﻬﺎﻣﻲ ﻛﻪ دارد ﻳﻚ ﻣﻌﻨﻲ را روﺷﻦ ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ و آن اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺎ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻨﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﻤﺔ ﺷﺌﻮن زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ـ از اﺻﻮل ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﺸﻮر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ و ﻛﺸﺎورزي و ﻓﺮﻫﻨﮓ و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﺎﻧﺪاﻧﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ـ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ رخ دﻫﺪ و آزادﮔﺎن ﻛﺴﺎﻧﻴﻨﺪ ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﺔ ﻫﻤﺔ اﻳﻦ ﺷﺌﻮن داراي ﻳﻚ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﻳﻚ ﻓﻬﻢ و ﻳﻚ ﺑﺎور ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺳﭙﺲ دﺳﺖ ﺑﻬﻢ داده آﻧﻬﺎ را اﺟﺮا ﮔﺮداﻧﻨـﺪ . ﺑﺎﻻﺧـﺮه راز ﻓﻴـﺮوزي را در دﺳﺘﻪ ﺑﻨـﺪي ﺗﻨﻬﺎ ( ﭼﻨﺎﻧﻜـﻪ ﻋﻘﻴﺪة دﻳﮕﺮاﻧﺴﺖ ) ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ . ﺑﻠﻜـﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻜﺮﺷﺘﻪ اﺻﻼﺣﺎﺗﻲ را ﺑﺎﻧﺪﻳﺸﻪ ﮔﺮﻓﺖ و در ﭘﻴﺮاﻣﻮن آﻧﻬﺎ وﺣﺪت ﻋﻘﻴﺪه ﭘﻴﺪا ﻛﺮد و در ﻣﻴﺎن ﺗﻮده ﻧﻴﺰ رواﺟﻲ ﺑĤن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ داد و ﺳﭙﺲ ﺑﻜﺎر ﭘﺮداﺧﺖ . ﺑﺮاي ﺧﻄﺎي دﻳﮕﺮ ﺣﺰﺑﻬﺎ و ﺑﻴﻬﻮدﮔﻲ راه آﻧﻬﺎ دﻟﻴﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻧﻜﺎت ﺑﻜﻠﻲ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﺳﺮﺳﺮي ﺻﻮري ﻛﻪ ﺟﺰ ﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺶ روﻳﻪ ﻛﺎراﻧﻪ اي ﻧﻴﺴﺖ اﻛﺘﻔﺎ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ . در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﮔﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺎزي ﺑﺤﺰب ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ . زﻳﺮا ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﻳﻜﭽﻨﺎن دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي را دارا ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ . ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدﻣﻴﻢ و ﻫﻤﮕﻲ در زﻳﺮ ﻧﺎم اﻳﺮاﻧﻴﮕﺮي ﻣﺘﺤﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﻫﻤﮕﻲ ﻣﺎن دم از ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺎﻳﺮان ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﭼﻮن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻳﻜﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﻳﻚ راﻫﻲ در ﺟﻠﻮ ﺑﺎز ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ از اﻳﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻠﻴﻮن ﻫﻴﭻ ﻛﺎري ﺑﺮ ﻧﻤﻲ آﻳﺪ . . ﻛﻨﻮن اﮔﺮ ﺷﻤﺎ از ﻫﻤﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻫﺰار ﺗﻨﻲ را ﺟﺪا ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﻧﺎﻣﺸﺎن را « ﺣﺰب ﺳﺨﺎوت »» ﻣﺜﻼ ﺑﮕﺰارﻳﺪ و ﺑﻬﻤﻴﻦ اﻧﺪازه اﻛﺘﻔﺎ ﻛﺮده و ﻣﻘﻴﺪ ﺑﻴﻜﻲ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ آﻳﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي از آﻧﻬﺎ در دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ؟! اﻳﻨﻤﻮﺿﻮع ﭼﻨﺪان روﺷﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آدم در ﺷﮕﻔﺖ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا دﻳﮕﺮان ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻨﺪ ؟! . آﻳﺎ ﻫﻮس و آز ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻫﻮش و ﻓﻬﻢ آﻧﺎن را از
ﻛﺎر اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ؟! .
از افشا:نویسنده میگوید نیازی به حزب باقی نمیماند.این نویسنده میگوید از مشروطیت دفاع میکند ولی در پایان میگوید نیازی به حزب باقی نمیماند.اگر دیگران نتوانن خواسته ما ویا اقدامات دولت را نقد کنند ویک صدایی باشد به ایدئولوزی واستبداد خواهیم رسید.بعد از هفتاد سال این موضوع آیا فهمیده خواهد شد
افشا
Post a Comment
View Printer Friendly Version
Email Article to Friend
Reader Comments