آزادی ایران

آیا عرفان و دمکراسی از یک جنسند؟
عرفان و دین هر دو عقل منطقی و آزاد و رهای زمینی را که هدفش کشف حقیقت و منافع بشریت امروز و فرداست را تعطیل کرده اند زیرا هر دو از یک سرچشمه هستند باور های احساسی و در مواقعی خرافی.
ما در سرزميني زندگي مي كنيم ...كه اگر نخواهيم دق كنيم بايد عقلانيت را تعطيل كنيم وگرنه جان ما تعطيل مي شود. بنابراين گروهي خود آگاه و گروهي ناخودآگاه عقل را بوسيله موادمخدر و عرفان كه يكي از اين مواد است تعطيل مي كنند و كم و كم مي پايند.
از وقتي غرالي ها و حتا مولوي ها باب عقل انتقادي را و يا باز به تعبير خودم عقل رميني را تعطيل كردند و تنها از يك عقل كلي حرف زدند روزگار ما را سياه كردند. تاريخ مارا معطل گذاشتند. سئوال من از ياراني كه اينقدر از عرفان تجليل مي كنند اين است كه عرفان براي ما چه ارمغاني داشته است . اين تجليل براي چيست ؟ عرفان چه دستاوردي براي ما داشته است ؟اينهمه حجم شعر براي چيست ؟ بازي با كلمات فقط براي سرگرمي واشتغال ذهني است . خرجي هم ندارد . چرا كه كلمه و لفظ مجاني است و تا بخواهيد در دسترس ماست . كلمه بافي و يا هپروتي زندگي كردن خرجي ندارد تاريخ ادبيات ما تاريخ حجم است . تاريخ ما از عقلانيت فارغ است و يكي از مسببين آن همين جناب غزالي است كه برخي از متفكران امروزين هم به او چسبيده اند. به گمان من در جوامع استبدادي شعر جاي فلسفه و عقلانيت را مي گيرد. نوع عرفانيش هم كه ديگر مخدر اندر مخدر است.
مولوی و حافظ هم سفسطه کرده اند که توسط عقل خواسته اند عقل را بکوبند
عقل میخواست کزان شعله چراغ اندوزد
برق غیرت بدخشید و جهان بر هم زد

دموکراسی  چیست؟

http://efsha.squarespace.com/blog/2008/3/15/1.html