آزادی ایران

چه کسی توبه نامه خواهد نوشت ؟
سحام نيوز: مجتبی واحدی:خرداد ماه سال يکهزار وسيصد ونود برای حاکمان مستأصل ايران ، بسيار آزاردهنده و رسواگر بود . از يکسو اختلافات فرساينده داخلی به اوج خود رسيد واز سوی ديگر وحشت از تحرکات مردمی و يادآوری افتضاحاتی که توسط کودتاگران در سال ۸۸ به وقوع پيوست ، لرزه بر ارکان حاکميت انداخت . در همين ماه ، اقدامات اراذل و اوباش حکومتی ، بی آبرويی حاکمان را به اوج رساند و افکار عمومی در داخل و خارج از کشور را بيش از هر زمان ، از حاکميتی که تنها حاميان مؤثر آن ، قاتلان و قداره کشان هستند متنفر نمود. مرگ مظلومانه هاله سحابی در مراسم تشييع جنازه پدرش و قتل هدی صابر به دست زندانبانان حکومت کودتا ، دو حادثه ای بود که نشان داد اختيار حکومت به طور کامل در اختيار اوباش قرار گرفته است واين دو فاجعه نيز بر دفتر قطور بی ابرويی های حکومت افزود. در اين شرايط ، خبر سازان ناشی حکومت هم به فکر جعل مجدد خبرهايی افتادند که به خيال خودشان می تواند برخی از رسوايی های حکومت مستأصل و از هم پاشيده ايران را در حاشيه قرار دهد . روزنامه جوان که گويی برخی خبرنگاران آن در سه نقش از کودتاگران حقوق می گيرند يکی از مراکزی بود که در اين ماهِ پُر رسوايی ، بار ديگر به خبرسازی های ناشيانه روی آورد . اين روزنامه که بسياری از دروغ های بچه گانه آن ، گويای کينه ديرينه و وحشت کودتاگران از کروبی است در ادامه جعليات قبلی ، از پشيمانی کروبی نسبت به رفتار دوسال اخير خود خبر داد. اين روزنامه ،مدعی برگزاری « جلسه کروبی با بعضی دوستان و هم حزبی های خود » شد بدون آن که بگويد به فرض برگزاری اين جلسه ، خبر آن چگونه به روزنامه سپاه پاسداران راه يافته است .اين خبرسازی کودکانه و ادبيات آن که شباهت بسيار به دروغ های حکومتی در خصوص مرگ هاله سحابی و حواشی تشييع جنازه او داشت نشان داد که دست اندرکاران « جوان» صبح ها مأمور قتل مخالفان سياسی هستند ، بعد از ظهرها به محافل خصوصی سران سپاه می روند تا به آنها برای خبرسازی های خنده آوربر عليه سران جنبش سبز کمک کنند و شب ها در محل دفتر روزنامه ،همان خبرها را به عنوان خير های دريافتی از منابع موثق به دست چاپ می سپارند . البته دست اندر کاران « جوان» می دانندکسی از آحاد مردم اين روزنامه را نمی خواند اما دل خوشی آنها اينست که خبر های جعلی ايشان ، منبعی برای نقل خبر توسط سايت های حکومتی خواهد بود که چشم همگی ايشان به بالا و پايين پريدن های نخستين عضو « رمه » است تا آنها هم آن را عيناً تکرار کنند. در آخرين خبر ناشيانه جوان آمده است : « حجةالاسلام مهدی کروبي، اخيرا در ديدار با برخی نزديکان و هم حزبی های سابقش که برای عيادت وی به منزلش رفته بودند از رفتاری که با نظام طی ۲ سال گذشته داشته ابراز ناراحتی و پشيمانی کرده است» اين ادعا در حالی مطرح می شود که سايت های حکومتی کمتر از يک هفته قبل به نقل از دبير کل مؤتلفه نوشته بودند « هيچ نشانه ای از پشيمانی در کروبی و موسوی وجود ندارد.» از سوی ديگر وجود دهها دوربين مخفی و آشکار در منزل کروبی ، اين امکان را برای سپاه - مجری اصلی پروژه حبس موسوی و کروبی و متولی روزنامه جوان- فراهم کرده تا کوچک ترين نشانه پشيمانی سران جنبش سبز را در بوق و کرنا کنند. به خصوص آنکه در روزهای گذشته که سران حکومت به شدت از احتمال برگزاری تجمعات مردمی نگران بودند يقيناً در صورت وجود چنين مدرکی ، به هيچوجه انتشار آن از طريق رسانه ميلی کودتا گران را به تآخير نمی انداختند . آنچه در روزنامه سپاه پاسداران به چاپ رسيد مرا به ياد ماه رمضان سال ۸۲ انداخت که کروبی ـ رئيس وقت مجلس ـ در مرکز قلب تهران بستری بود . در دومين روز بستری بودن کروبی ، رحيم صفوی که در آن زمان فر ماندهی کل سپاه پاسداران را به عهده داشت به ملاقات او آمد. در اين ملاقات ، بحث های مختلف مطرح شد که يکی از مهم ترين آنها سخن وقيحانه صفوی در خصوص « مونيتور کردن کليه رفت وآمدها و حرکات نمايندگان اصلاح طلب مجلس » بود . وی با کمال پُررويی اظهار داشت : « ما حتی در اتاق خواب آنها ، دوربين کار گذاشته ايم.» با خواندن خبر ناشيانه روزنامه جوان ، ياد اين سخن صفوی افتادم و از خود پُرسيدم اگر اينها کوچک ترين نشانی از پشيمانی گفتاری يا رفتاری کروبی داشتند ،آيا آن را در بايگانی های خود نگاهداری می کردند ؟ پاسخ ،برای من که هم کروبی را می شناسم و هم از آخرين وضعيت او با خبر هستم روشن است و می دانم اين خبررسانی مسخره ، دليلی ندارد جز کلافگی سران حکومت وبازوی نظامی آنها از مقاومت کروبی . پس به آنها بشارت می دهم که در آينده نزديک ، اربابان آنها ناچار به نوشتن توبه نامه خواهند شد ؛ توبه نامه ای که در قابل پذيرش بودن آن از سوی ملت ايران ، ترديد اساسی وجود دارد .