آزادی ایران

چرا ایرانیان  مرتجع دیکتاتور ها را میپرستند؟
نیروهایی که در نود سال اخیر قدرت را در دست داشته اند یا امثال رضا شاه بوده اند که دزد بود و یا مثل ملایان حاکم فعلی که شاه دزد هستندو طمعه را از دهان دزدبیرون کشیده اند.

  رضا شاه که سربازی ساده و  لخت بود هنگامی که از ایران تبعیدش کردند هفت هزار روستا را  در تملک  خود داشت و رفتن دزد مردم را شاد کرد گر چه او با  با این فریب آمده بود که دزدان را دستگیر کند و مردم از دست دزدان راحت باشند ولی خودش دزد اصلی شد.  رضا شاه دیروز و ملایان که  نیروهای اسلامی و مذهبی  در ایران هستند  هر دو نوکر و عامل جهان خواران سرمایه دار بوده و هستند:

سرمایه داران جهان خوار

http://efsha.squarespace.com/blog/2009/9/16/968384534225.html

آیا راهی و ارزشی برای اتحاد اېوزیسیون ایرانی موجوداست؟

اینها اقتصاد تولیدی ایران را به اقتصاد دلالی و در خدمت جهان خواران سرمایه دار تبدیل کردند در زمان رضا شاه تولیدات گندم و گوشت از بین رفت و در زمان پسرش این دلالی ها بیشتر شد وحالا در زمان ملایان دلالی دارد بیداد میکند و تولیدات چای برنج و نیشکر و شکر هم دارد از دست میرود

تعریف از دیکتاتور تجلیل از سرمایه داران جهان خوار است. این شیوه بدی در ایران شده است ابتدا اعراب متجاوز پرسیده شدند و حالا رضا شاه دیکتاتور. اینها از یک جا منشا میگیرند  و فردا که حکومت ملایان بیفتد حتما عده ای روزگار خمینی را و مثلا استقلال نداشته اش را نشان بزرگ بودن ایرانی خواهند دانست..

 اگر بخواهیم رویدادهای ایران را در کلمات شاه و روحانیت خلاصه بکنیم باید بگوییم شاه یعنی دزد و روحانیت یعنی شاه دزد

در زیر بنوشته هایی از مسعود بهنود که در واقع بیشتر بنیروهای دست راستی جامعه تعلق دارد  توجه میکنیم که در باره رضا شاه است

در روزهای پایانی قرن سیزده هجری شمسی، بیست و پنج سال گذشته از انقلاب مشروطیت، وضعیت ملک چنین بود که جمعیت کمی داشت، دولت کوچکی، اولین کشور خاورمیانه بود که به نوعی دموکراسی دست یافته بود. شاهی داشت که در امور دخالت نمی کرد و روزنامه ها که ناسزایش گفتند به دادگاه پناه برد. و این اولین و آخرین کس بود که در مقام عالی به دادگاه شکایت برد. کشور به طوایف متعدد تقسیم شده بود و هر دو سال نمایندگانی از سراسر کشور انتخاب می شدند و به مرکز می رسیدند و در اگر هم در جانشان وطن دوستی نبود، یا آن را نمی دانستند در مرکز این را از بزرگانی که از مشروطه مانده بودند می آموختند. هر سه مجلسی که تا آن زمان تشکیل شده بود در مقابل حملات بیگانه، مطامع خارجی و استبداد داخلی چنان ایستاد که اولی را به توپ بستند و دومی را بستند. و داشت کم کم آرام شد. نمایندگان همان مجالس قوانینی درست برای حفظ بنیه ملی نوشتند و همان رجال طرح های نو در انداختند/ از طرح راه آهن سراسری تا کشتی رانی کارون و ...

آن چه کودتای باور نکردنی سوم اسفند و پس از آن در چهار سال بعد افتادن مملکت به دیکتاتوری رضاخان را امکان پذیر کرد تنها یک شعار بود. آی دزد می گیریم...
سید به محض ورود به تهران دستور داد هر که را سرش به تنش می ارزید گرفتند و شعار داد که ای مردم دارم حقتان را می گیرم. فقط همین شعار نبود که باعث شد مردم آزادی به دست آمده از انقلاب مشروطیت را فروختند. رضا خان وقتی سه ماه بعد از کودتا سیدضیا را برانداخت و وزیر دفاع ماند دریافت اگر زبان عوام بگیری و حیا بفروشی چه آسان است فتح سایر سنگرها. با همین شیوه مستوفی الممالک و مشیرالدوله را از راه به در کرد وقتی که فحش های چاروداری داد و در جلسه هیات دولت نماینده اش پاچه حواله وزیر دیگر داد. و در این مدت مدام تملق احمدشاه را گفت و خود را مطیع او نشان داد.

نکته دیگری که رضاخان به هوشی که داشت از سید ضیا آموخت بازی با عواطف مذهبی مردم بود. چنین بود که ناگهان قزاقخانه شد حسینیه و بشنوید که چه کردند در مراسم عزای سید الشهدا، از خاک به سر ریختن تا یک هفته مملکت را تعطیل کردن که ملت بیائید به تماشا که سید الشهدا برای رضاخان مدال فرستاده است.

امروز روز به شوخی می ماند اما بخوانید خاطرات دو امیرلشکر برپا دارنده این مراسم را. ماجرا خیلی ساده بود علمای عراق که از برابر ظلم انگلیسی ها دست به مهاجرت به ایران زدند موقع برگشتن از مشیرالدوله نخست وزیر و دکتر مصدق وزیر احترام ها دیدند اما مهم امنیتشان بود که رضاخان وزیر دفاع فراهم کرد. از جمله قراردادن چندین خودرو که همه شان مصادره شده بود از اشراف و سرمایه داران، در اختیار تا علما را به نجف برسانند. در مرز هم نماینده سردار سپه حاضر نشد قافله را ترک گوید و رفت تا نجف. و در آن جا از علما خواست که برای رضاخان هدیه ای بدهند. کارتی که یک نقاشی است و در لندن چاپ شده همراهش شد. و همین کارت بود که برایش یک هفته تهران را بستند و دسته های سینه زنی از اطراف کشور راه انداختند و رضاخان از صبح در آن جا که بعدها باشگاه افسران شد در کنار آن تمثال که پرده ای بر آن کشیده بودند، سان می دید.

در شهر شایع بود که مدال سیدالشهدا بر بازوی سردار سپه است به همین جهت هم دزدان و بدکاران را می گیرد. چندی بعد همین را با مدال ذوالفقار عوض کردند که احمدشاه به سردار سپه داده بود اما عوام را چه کار، مهم این بود که سردار ذوالفقار بر سینه دارد. و دزدان به حبس افتاده اشراف و تحصیلکرده ها بودند که البته برخی هم مانند فرمانفرما ثروت بسیار داشتند اما چندان که مانند فرمانفرما مرکب سردار سپه را نعل کردند [رولزرویس داد و پنج هزار متر زمین مرغوب کنار خانه اش که خود هم نظارت کرد و برای او خانه ای بزرگ ساختند] از مجازات مصون ماندند. اصلا هیچ کس مجازات نشد و به دادگاه نرفت. فقط دولت اعلام کرد این ها دزدند. و قزاق رفت و همه را گرفت. چند تنی پول دادند در حبس، پولی که معلوم نشد کجا رفت.

رضاخان تا شانزده سال بعد که به زاری از ایران رفت و مردم جشن گرفتند هیچ گاه حسابی پس نداد. عواید نفت را تا جنگ جهانی رسید در حساب خارجی خود ریخت. مجلس را طویله کرد. قانون را گفت که منم. مسجد را به توپ بست و متولی حرم حضرت معصومه را به شلاق بست، علما را گفت در امور دخالت نکنند. منقدان را عامل بیگانه خواند و نفس گرفت. چهار هزار پارچه ابادی کشور را (حدود شصت در صد از کل املاک مرغوب] با زور به اسم خود کرد، چنان که فرزندش تا بیست و پنج سال بعد از این زمین ها می بخشید باز هم تمام نشد و بیناد پهلوی وقتی سلطنت در ایران منقرض شد هنوز بزرگ ترین مجتمع صنایع و کشاورزی کشور بود.
در یک کلام ازادی را کشت، قانون را تعطیل کرد، مجلس را طویله کرد، روزنامه ها توقیف، ده ها و بلکه صدها تن از اهل سیاست و خان و مالدار و تحصیل کرده و اشراف به دست او کشته شدند. البته در مقابل دانشگاهی برای تهران ساخت، راه آهن پرداخت، خیابان های تهران را آسفالت کرد، قدرت مرکزی را شکل داد، ارتش متحدی ساخت و ملوک الطوایفی را به نفع خود کوبید.

منبع

http://masoudbehnoud.com/2009/06/blog-post_07.html

چرا از رضا شاه تجلیل میشود:

اول-امنیت آورده است

درست است وی امنیت بکشور آورده است ولی این امنیت برای باز کردن راه چپاول اربابان خارجی وی انگلیس

بود تا نفت ایران را غارت کند و خود وی هم تمام درآمد نفت را بحساب شخصی اش در آمریکا گذاشته بود.

ولی در این مورد هم سفسطه میکنند زمانی که میگوییم رضا شاه دیکتاتور بودمیگویند:

آقای افشا در جستار خود اشاره کردید که قوانین ضد حقوق 
بشری منجر به استبداد مزمن میشود 
این سخن شما بسیار متین و درخور تامل 
و در جای دیگر اشاره نمودید که رضاشاه مانند آب آدم کشته است 
همانطور که خمینی کرد 
خیلی متاسفم که شخصیت برجسته ای مثل رضاشاه کبیر را 
با خمینی یک آخوند بی همه چیز حرامزاده و شیطان صفت 
مقایسه میکنید 
یادتان باشد که رضاشاه آباد کرد و خمینی خراب کرد 
اتفاقا یکی از خدمات این مرد بزرگوار زدودن میکرب هایی
همانند خمینی بوده است که این خود کمک بزرگی به خلق میبوده 

دوست گرامی واژه دموکراسی به تنهایی بسیار زیبا و لذت بخش 
است / ولی در عمل در برخی جوامع غلیظ سنتی همانند جامعه
ایران به این سادگی جا نمیافتد , فرهنگ آنرا نمیشناسم , چون با
فرهنگ غیرت و تعصب تازیان بادیه نشین و بیابانی عجین شدیم 
آن دمکراسی که شما از آن دم میزنید خود اروپا هم یکشبه به آن 
نرسیدند 
من باور دارم که برای رشد سریع فرهنگ آزادی میبایستی در 
کنارش بطور محسوسی برخی ممنوعیات و اجبارهای تصنعی
قرار بگیرد و همچنین در کنارش بطور مستمر در مدیا و آموزش و 
پرورش بطور خیلی جدی جزو لاینفک آموزش های درسی باشد 
تا بتدریج و به مرور زمان در اذهان مردم جا بیافتد
که همین امر موجب میشود که آن ممنوعیات اجباری خود بخود محو شود 
چون عمل تبلیغات و آموزش جنبه روانی خاصی روی مردم 
بخصوص جوانان ما که من معتقدم از ضریب هوشی بالائی
قرار دارند بسیار موثر و مثمر ثمر خواهد بود 
در مورد رضا شاه بزرگ هم در آن زمان با آن جامعه پس از 
قاجاری شما چه انتظاری میتوانید داشته باشید که به آن ملتی که 
در خزینه حمام میکردند و تراخم چشمی هم جا را فرا گرفته بود 
و نه دارای هویت و شناس نامه ای بودند و نه آگاهی و نه سواد 
خواندن و نوشتن داشتند و کوفته خود را با قل هوالله میخواندند که 
در دیگ آب جوش وا نرود و بدنبال خرافات و جادو و جنبل بودند 
شما به تک و توک افراد که در آن زمان از دم از مشروطیت 
میزدند نگاه نکن , کل جامعه آن زمان را در نظر بگیر 
من یک جستار بزودی پست میکنم که در زمان رضاشاه ملت ما 
در چه حد منتالیتی و شرایطی زندگی میکردند
 
در جواب اینها باید گفت

با این همه در عصر مشروطیت ما بسوی دمکراسی قدم برداشتیم.مظفرالدین شاه تسلیم ملت شد و قانون مشروطه را امضا کرد.محمد علی شاه اولن کودتا را بر علیه مشروطیت کرد ولی بهمت ایرانیان شکست خورد از سلطنت محروم و فررای شد. فرزند او احمد شاه همواره ورد زبانش بود که من مقام مسئول نیستم(او به اندازه رضا شاه در ایران حکومت کرد.کودتای دوم بر علیه مشروطه توسط رضا شاه صورت گرفت و او قصاب باغشاه صدر الاشراف را بوزیری و نخست وزیری خود رساند مثل این است که رژیم ملایان سقوط کند و رژیم بعدی قاضی مرتضوی را نخست وزیر بکند.گیرم که رضا شاه عرق وطن پرستی داشت و عامل و نوکر انگلیس هم نبود آیا در تمام مدت سلطنت وی ایران ثبات نداشت ؟ یا این که به ثبات سیاسی هم رسید.اگر یک سال هم ثبات داشت وی قوانین مشروطه را اجرا نکرد و مانند شاهان قاجار با استبداد تمام حکومت کرد.او ذاتا دیکتاتوربود.او حتی به دختران خود اجازه نداد شوهر خودشان را انتخاب بکنند و برای انان شوهر تعیین کرد.او کشور را از همه لحاظ بعقب برد. اقتصاد امروزی ایران ادامه اقتصاد دوره پهلوی و رضا شاهی است.منظورم اقتصاد ضد تولیدی و دلالی بر اساس واردات است که ما را به این بدبختی رسانده است.در زمان احمد شاه اگر ملت ایران آبگوشت میخورد همه اجزایش ایرانی بود.گوشتش در ایران تولید شده بود،نانش در ایران تولید شده بود ولی در زمان پهلوی دوم همه چیز این آبگوشت از خارج میآمد.سلسله پهلوی با سیاستهای ضد تولیدی این اقتصاد را بنیان گذاشت و ملایان هم ده برابر آنان به این سیاست دامن زده اند .از نظر من تمجید کنندگان رضا شاه ضد مترقیون کشور هستند

دوم -او در ایران دانشگاه ساخت و. راه آهن آورد و مظاهر تمدن را در ایران گسترش داد.

این ادعای درستی نیست.نخستین دانشگاه همان دارالفنون بود که بدست امیرکبیر و در زمان قاجاریه ساخته شد

اعزام محصلین بخارج هم در زمان قاجار شروع شده است.حتی فکر راه آهن سراسری را آن چنان که در نوشته بهنود در بالا میبینید از آغاز مشروطیت موجود بوده است.جاده سازی و راه سازی هم باز هم اصولا برای گسترش نفع اربابان وی بوده استتا مازاد تولیدات خودشان را بفروشند و این جاده سازی و راه آهن سازی هم زمان در تمام مناطق جهان سوم آن زمان شروع شده است.یعنی با مازاد تولیدی که در دنیای سرمایه داری حاکم آن زمان موجود بود باید بازارهای مصرف تهیه میشد و آن هم نیاز به توسعه راه ها برای رساندن این مازاد تولید به مردمان همه مناطق جهان داشت.

سوم میگویند که وی استقلال واقعی داشت ولی تاریخ خلاف این را نشان میدهد وی در خط سرمایه داران جهان حرکت میکرد و تا زمانی که در این خط بود از وی پشتیبانی شد و در زمانی که کشور اصلی سرمایه داران جهانی تضعیف شده بود یعنی انگلستان دیگر نمیتوانست نقش رهبری سرمایه داران جهانی بازی کند و آلمان ادعای این رهبری را داشت که سبب شعله ور شدن جنگ جهانی شد و هر دوی آلمان و انگلستان تضعیف شدند و آمریکا سر دسته سرمایه داران جهان خوار شد

سرمایه داران جهان خوار

http://efsha.squarespace.com/blog/2009/9/16/968384534225.html

و این اشتباه محاسبه سبب شد که از قدرت بزیر افکنده شود و اگر طرفدار جناح انگلیسی میماند در قدرت هم باقی میماند ولی وی با تقویت افکار هیتلری و بر آمدن احزاب نژاد پرست سومکایی و  آریا و پان ایرانیست که از همان تبلیغات و خواسته های رضا شاه پدید آمده بودند نشان از سرمایه گذاری شدید وی برای آلمانها داشت.

رضا شاه عامل بیگانه بو.د و خاندان پهلوی با سه کودتای 1299-1320 و 1332 خارجی در قدرت باقی ماند. رضا شاه خائن به مردم ایران و عامل بیگانه بود. رضا شاه که یک سرباز لخت بود در هنگام مرگ صاحب هفت هزار روستا در ایران بود که همه را با زور و مافیابازی مثل کاری که ملایان کرئدند و بع ارعاب بدست آورده بود و کل پول نفت را هم در حساب آمریکایی خود بمبلغ دویست میلیون دلار آن زمان برای مصارف شخصی خود پس انداز کرده بود.نگاه او به ایران بعنوان خانه شخصی خودش بود و این که هر چه را که بخواهد بکند و مثل شاهان قاجار با دیکتاتوری مطلق و بدون توجه به حقوق بشر و سربلندی کشور بود و به همین لحاظ بود که رفتن رضا شاه موجب شادی ملت گردید و اگر ملایان را مثل امروز نیروهای خارجی از بین برند ما نیز خوشحال خواهیم شد تقریبا یک موضوع است.
انقلاب صنعتی در دنیا پی آمدهایی داشته است یکی از این پی آمدها مازاد تولید صنعتی غرب بوده است و این مازاد تولید غرب دنبال بازار مصرف میگشت و بنابراین لازم بود که دسترسی به بازار مصرف موجود باشد و بنابراین به نوکران خودشان در جهان سوم برای ساختن راه آهن و جاده و دیگر مظاهری که سبب مصرف تولیدات آنها شود فشار میآوردند بنابراین راه آهن سازی و جاده سازی همزمان در کشور های جهان سومی شروع شد و هیچ ربطی هم به رضا شاه نداردو اگر هم رضا شاه نبود و مثلا قاجار هم بود باز هم ساخته میشد.
رضا شاه عامل از بین بردن خودکفایی ملت ایران در تولید گندم و گوشت و دیگر تولیدات بود که در زمان ملایان چای و شکر و نیشکر و برنج هم به آنها اضافه شده است. اصولا ماهیت ملایان و پهلوی یکی است اینها بر پا کنندگان حکومتهایی هستند که در خدمت بیگانه اندیا دولتدلالهای تولیدات جهانخواران. این موضوع بسیار روشن است چگونه این را نمیبینید.چرا دولتهای دلال تولیدات سرمایه داران جهان خوار پس از رفتن شاه از بین نرفته است و فعلا هم در جیب بری اسلامی بر قرار است برای این که ملایان هم عامل همان بیگانگان و سرمایه داران جهان خوار هستند منتها بی شرمی را از حد گذرانده اند و با این که همه چیزشان از خارج میآید ادعای خودکفایی و ساختن ناوشکن جماران را هم میکنند.ولی حتی رکعت شمار نمازشان و زنجیر عزاداری محرمشان هم از خارج میآید:

!رکعت شمارامت اسلامی ایران ساخت چین کمونیست است

http://efsha.squarespace.com/689157715491/2009/5/1/480511577496.html

خمینی و شاه ماهیتا یکی هستند و من قبول دارم خمینی وحشیانه تر ؛ آأم کش تر ؛ دزدتر؛ و ...از شاه عمل کرده است ولی هر دوی آنان دولتهای نفتی بورژوازی کمپرادور تشکیل داده اند و منافع هر دوی آنان همسو با سرمایه داران جهانخوار بوده است و بر ضد منافع و آینده ملت ایران عمل کرده اند. هر دوی آنان رویهای سکه استبداد در ایران بوده اند. مثلا ثروت خامنه ای از پورسانتهای فروش نفت و چپاول ثروت نفتی و دلالی بازرگانی بدست آمده است ودر کارنامه وی هیچ گونه تولید اقتصادی دیده نمیشود
من متعجم که بعضی ها از این درک ساده که شاه مستبد و ضد بشر بود را چرا درک نمیکنند.شاه دیکتاتور کورش دیکتاتور را بنیان گزار حقوق بشر میدانست و به آن فخر میفروخت و دیکتاتوری و استبداد راه میانداخت

http://efsha.squarespace.com/blog/2009/10/3/174946363071.html?SSScrollPosition=204

خمینی و شاه در واقع یک زمزمه داشته اند.کشتار مردم و چپاول ثروت کشور زیر نام یک امر مقدس. شاه با وطن پرستی افراطی و کورش پرستی و آریا پرستی و ملایان با اسلام سیاسی و ولایت فقیه.