منشا و هویت ژنتیکی ایرانیان6
ایران بر اساس موقعیت جغرافیایی خود بر سر راه سه قاره کهن آسیا ؛ اروپا و افریقا قرار
درد.بنابراین ایران محلی بوده است که محل مهاجرت از این سه قاره به اطراف جهان بوده است. این کهکویرهای داخل ایران و کوه های اطراف آن چه نقشی در محدود کردن جریان ژنهای اقوام داشته اند ناشناخته است.برای شناختن اثر موقعیت محلی ایران بر مهاجرت اقوام انسانی یکصد و پنجاه فرد ایرانی مورد تحقیق ژنهای کروموزم ایگرل (وای) قرار گرفتند این بررسی نشان میدهد ایرانیان از نظر ژنتیکی به یک گروه مشخصی تعلق ندارند. بلکه از گرو ه های متفاوتی تشکیل میشوند.در ژنتیک انسانی گروه های مختلف کروموزم ایگرل را از
اولین حرف انگلیسی تا حرف آر تقسیم بندی کرده اند که هفده گروه مختلف را شامل
هر گروهی هم به زیرگروه های دیگری تقسیم بندی میشود مثلا جی به جی1؛ جی2 تقسیم میشود.
J ---->J1,J2 .........
o1a.o2,o3به o
J.ایرانیان در شمالشرقکشور سی و سه درصد متعلق به گروه
Rبیست و هفت درصد گروه
Gپانزده درصد گروه
Q نه درصد گروه
Nشش در صد
ولی در جنوب شرقایران
J سی و پنج در صد گروه
R بیست و شش درصد
Gسیزده درصد
L شش درصد
Eهفت در صد
K سه و نیم در صد
فقط در جنوب ایران است .E
در ایران مرکزی یا اطراف اصفهان
J,R,K,F
در حدود هشتاد درصد جمعیت و هر کدام حدودا بیست درصد دیده میشود و بیبست درصد باقیمانده بین سه گروه زیر است که میزان انها از حداکثر بحداقل بشرح زیر است.
E>G>I
جمهوری آذربایجان شبیه ایران مرکزی است ولی گروه
J
بیشتر از ایران مرکزی ٍٍ ولی گروف اف ؛ایی و آی کمتر است
ارمنستان شبیه ایران مرکزی با گروه ایی بیشتر است
عراق دوسوم جمعیتش
J
است و بقیه اش ایی ؛ آر وک میباشد.
Eاستالین متعلق به گروه
بوده است ولی منبع زیر استالین را متعلق به گروه
G
میداند آدرس این منبع
http://www.eupedia.com/europe/origins_haplogroups_europe.shtml
یک منبع دیگر هم نوشته بود
J1یزدگرد سوم متعلق به
Haplogroup است در ایران گروه های ژنتیکی کروموزم ایگرل یا هاپلو گروپ یا
متفاوتند در جنوب شرق ایران یازده گروه و در شمال شرقایران هشت گروه ژنتیکی کروموزوموای وجود دارند.
منبع این تحقیق
Iran-Tricontinental Nexus for Y-Chromosome
Driven Migration
Hum Hered 2006;61:132-143
نویسندگان مقاله
a
A.M. Cadenas
T. Gayden
P.A. Underhill
R.J. Herrera
a Department of Biological Sciences, Florida International University, Miami, Fla. , and
b
Department of Genetics,
Stanford University, Stanford, Calif. , USA
a
b
a
a
M. Regueiro
Reader Comments