17............مشخصات یک سایت خوب گفتمانی چیست؟
موجوديت سايت بدون مقررات در خطر خواهد بود
بوجود آمدن سايت هاي فروم دار حتما دلايل خودش را دارد و به عللي مورد استقبال كاربران واقع شده است.
در اين ميان بايد مقرراتي را پياده كرد كه ضمن هم آهنگي با علت وجودي سايت ، سبب پيشرفت كاربران و اعتلاي آنان بشود و از بوجود آمدن زورگويي هاي كامپيوتري و آزردگي دوستان جلو گيري شود.
براي داشتن يك سايت خوب و سازنده همه ما احتياج داريم كه با زبان مشخصي سخن بگوييم و مقررات مشخصي را همگي قبول داشته باشيم.
مثلا در تالار سياست كه بحث هاي سياسي صورت ميگيردنبايد وضع به گونه اي باشد كه سبب تبليغاتي شدن تالار باشد.
البته وب مستر و صاحب سايت حق دارد كه براي خودش يك سايت تبليغاتي داشته باشد و هر چه را كه ميخواهد تبليغ نمايد ولي حق ندارد در پوشش اين كه سايت محل آزادي بيان است و شما ميتوانيد هر چه را كه ميخواهيد بنويسيد، افكار خود را تبليغ نمايد. اين كار يك نوع فريب كاربران است.
مالك سايت صلاحيت اين را ندارد كه ديكته كند چه چيز درست و چه چيزي غلط است. ملاك درست و غلط بودن را كاربران بر اساس دانسته ها و انديشه هاي خود تعيين ميكنند.اگر سايت محلي براي تبادل آرا باشد اميد ميرود كه كاربران بتوانند با جذب نخبگان و انديشمندان حق را بدرستي تبين نمايند.
اگر ما كاربران و مديران و صاحب سايت با زبان مشتركي حرف نزنيم و هر كدام برداشت هاي خود را داشته باشيم قادر به انتقال انديشه و روشن شدن حرف حق و حتي كسب لذت لازم در تالار هاي تفريحي هم نخواهيم بود.
مشكلي وجود ندارد كه راه حل نداشته باشد و حتي اگر يك نفر هم با منطق و بدور از خودخواهي مسايل را تحليل نمايد قادر است كه راه حل مسايل زيادي را ارائه نمايد و اگر گروهي با بي طرفي براي حل مسايل سايت اقدام كنند مطمئنا نتايج بهتري را خواهد داشت.
مثلا اين كه كسي را از سايت اخراج نمايند و نشان عضو اخراجي را به آي دي او نزنند نشان از ريا كاري و فريب كاري دارد.چنين افراد شيادي بحق نبايد بر مسند اداره سايت قرار گيرند.
بنده در طول تجربه مديريت خودم برايم مشخص شده است كه با بي طرفي و با دادن اجازه ميدان فعاليت به همه احتياجي به اديت و حذف نوشته هاي كاربران كه موجب رنجش شود وجود ندارد.حتي اگر كاربر مثلا افراد ساواكي هم باشند كه بنا به وظيفه سازماني خود ميخواهند كه سايت ها ي فروم دار بهم خورده و موي دماغ حكومت ها نشوند. مسئله زماني ايجاد مي شود كه كاربر فكر ميكند حقي از وي سلب شده و يا تحقير شده است.
مسئله وقتي هويدا ميشود كه عده اي ميخواهند خط تبليغاتي خود را بر سايت حاكم كنند. چنين سايت هايي ممكن كه پاتوق خوبي بشوند ولي محلي براي تبادل آرا نخواهند بود.
قبل از هر چيز بايد معلوم شود كه فلسفه وجودي سايت از نظر كاربران و مديران و صاحب سايت چيست و آيا نظرات آنان باهمديگر هم خواني دارند يا نه؟ سپس ميتوان در مورد باقي مسايل صحبت كرد.
بوجود آمدن سايت هاي فروم دار حتما دلايل خودش را دارد و به عللي مورد استقبال كاربران واقع شده است.
در اين ميان بايد مقرراتي را پياده كرد كه ضمن هم آهنگي با علت وجودي سايت ، سبب پيشرفت كاربران و اعتلاي آنان بشود و از بوجود آمدن زورگويي هاي كامپيوتري و آزردگي دوستان جلو گيري شود.
براي داشتن يك سايت خوب و سازنده همه ما احتياج داريم كه با زبان مشخصي سخن بگوييم و مقررات مشخصي را همگي قبول داشته باشيم.
مثلا در تالار سياست كه بحث هاي سياسي صورت ميگيردنبايد وضع به گونه اي باشد كه سبب تبليغاتي شدن تالار باشد.
البته وب مستر و صاحب سايت حق دارد كه براي خودش يك سايت تبليغاتي داشته باشد و هر چه را كه ميخواهد تبليغ نمايد ولي حق ندارد در پوشش اين كه سايت محل آزادي بيان است و شما ميتوانيد هر چه را كه ميخواهيد بنويسيد، افكار خود را تبليغ نمايد. اين كار يك نوع فريب كاربران است.
مالك سايت صلاحيت اين را ندارد كه ديكته كند چه چيز درست و چه چيزي غلط است. ملاك درست و غلط بودن را كاربران بر اساس دانسته ها و انديشه هاي خود تعيين ميكنند.اگر سايت محلي براي تبادل آرا باشد اميد ميرود كه كاربران بتوانند با جذب نخبگان و انديشمندان حق را بدرستي تبين نمايند.
اگر ما كاربران و مديران و صاحب سايت با زبان مشتركي حرف نزنيم و هر كدام برداشت هاي خود را داشته باشيم قادر به انتقال انديشه و روشن شدن حرف حق و حتي كسب لذت لازم در تالار هاي تفريحي هم نخواهيم بود.
مشكلي وجود ندارد كه راه حل نداشته باشد و حتي اگر يك نفر هم با منطق و بدور از خودخواهي مسايل را تحليل نمايد قادر است كه راه حل مسايل زيادي را ارائه نمايد و اگر گروهي با بي طرفي براي حل مسايل سايت اقدام كنند مطمئنا نتايج بهتري را خواهد داشت.
مثلا اين كه كسي را از سايت اخراج نمايند و نشان عضو اخراجي را به آي دي او نزنند نشان از ريا كاري و فريب كاري دارد.چنين افراد شيادي بحق نبايد بر مسند اداره سايت قرار گيرند.
بنده در طول تجربه مديريت خودم برايم مشخص شده است كه با بي طرفي و با دادن اجازه ميدان فعاليت به همه احتياجي به اديت و حذف نوشته هاي كاربران كه موجب رنجش شود وجود ندارد.حتي اگر كاربر مثلا افراد ساواكي هم باشند كه بنا به وظيفه سازماني خود ميخواهند كه سايت ها ي فروم دار بهم خورده و موي دماغ حكومت ها نشوند. مسئله زماني ايجاد مي شود كه كاربر فكر ميكند حقي از وي سلب شده و يا تحقير شده است.
مسئله وقتي هويدا ميشود كه عده اي ميخواهند خط تبليغاتي خود را بر سايت حاكم كنند. چنين سايت هايي ممكن كه پاتوق خوبي بشوند ولي محلي براي تبادل آرا نخواهند بود.
قبل از هر چيز بايد معلوم شود كه فلسفه وجودي سايت از نظر كاربران و مديران و صاحب سايت چيست و آيا نظرات آنان باهمديگر هم خواني دارند يا نه؟ سپس ميتوان در مورد باقي مسايل صحبت كرد.
افشا
Post a Comment
View Printer Friendly Version
Email Article to Friend
Reader Comments