محمد خاتمی در ابتدای پیروزی انقلاب نماینده ولی فقیه در روزنامه کیهان شد(نقش فعلی حسین شریعتمداری) و مسئول حمله های مطبوعاتی و رسانه ای به ملی مذهبی ها و لیبرال ها بود.او نقش بسیار مهمی در به حاشیه راندن و سپس حذف ملی گراها از قدرت داشت.برایش فرقی هم نمی کرد، بازرگان باشد یا سازگارا.ملی گراها و لیبرال ها باید حذف می شدند چون منویات ولی فقیه در این راستا بود.

پس از دو دوره وزارت ارشاد در دهه های 60 و  70که در آن سیاست های تند مذهبی و حذف هرگونه بینش دیگر را دنبال کرد، در در سال 76 با وعده اصلاحات سیاسی و اجتماعی به ریاست جمهوری رسید.اما از همان ابتدا نشان داد که خود را نوکر ولی فقیه می داند و نه مردمی که به او رای دادند.

در سال 1378 حادثه کوی دانشگاه اتفاق افتاد و خاتمی مجبور بود میان جوانان و رهبر که دیگر به حداکثر اصطکاک رسیده بودند یکی را انتخاب کند.پس دستمال یزدی اش را برداشته و به خدمت ولی فقیهش شتافت.خاتمی در حادثه کوی دانشگاه قلطعانه از موضع رهبر حمایت کرد و تظاهر کنندگان را مشتی آشوبگر و ضد اسلام نامید.

در دوره دوم ریاست جمهوری ختمی تضاد میان اصولگرایان و خواسته های مردمی به نهایت رسیده بود.دیگر همه می دانستند که  ادامه این وضعیت ممکن نیست و خاتمی باید از میان کرنش مستمر در برابر رهبر و  وفاداری به آرمانهای کسانی که به او رای دادند یکی را انتخاب کند.اصواگرایان از طریق رهبر سیاست های خود را به دولت و مجلس تحمیل می کردند و آشکارا مردمی را که با مشارکت اجتماعی سعی در احقاق مسالمت آمیز خواسته هایشان را داشتند تحقیر می کردند.مجلس ششم بر خلاف خاتمی بر خواسته های مشروع مردم اصرار می کرد و به همین دلیل  مورد خشم ولی فقیه قرار گرفت.بسیار از نماینده های مجلس از طریق قوه قضاییه تحت امر رهبر به دادگاه کشیده شدند چون بر خلاف خاتمی بر وعده هایی که به مردم داده بود پایبند بودند.و خاتمی سکوت کرد.

در این شرایط عده بسیار از نماینده های اصلاح طلب مجلس از خاتمی خواستند که تدارکاتچی رهبر نباشد و اگر نمی تواند به وعده هایی که به مردم داده عمل کند به نشانه اعتراض استعفا دهد.اما خاتمی نپذیرفت.در این هنگام گروهی از نماینگان طرح موسوم به “عبور از خاتمی” را مطرح کردند چون اعتقاد داشتند که خاتمی دیگر صلاحیت رهبری جنبش اصلاحات را ندارد، اما این طرح با حمایت اکثریت اصلاح طلبان مواجه نشد.

در سال 1382 شورای نگهبان تحت امر رهبر تقریبا تمامی نمایندگان مردمی مجلس و سایر کاندیداهایی که افکار عمومی را نمایندگی می ردند برای انتخابات مجلس هفتم  رد صلاحیت کرد.صحبت از رد صلاحیت  بیش از 3000 کاندیدای اصلاح طلب و حدود 140 نماینده مجلس ششم است.

نمایندگان مردم از خاتمی خواستند این انتصابات مضحک را برگزار نکند.(مسئول برگزاری انتخابات وزارت کشور است که توسط دولت کنترل می شود) و خود در مجلس متحصن شدند.اما خاتمی اعلام کرد که خود را نوکر و کارگزار ولی فقیه می داند نه مردم واگر منویات رهبر بر این جهت قرار گرفته که انتخابات را به این شکل برگزار کند او اطاعت می کند.

و حالا… مردمی که در سال 88به او گفته هایش اعتماد کردند و پس از یک دوره قهر سیاسی حاضر شدند دوباره در انتصابات نظام شرکت کنند، و پس از تقلب مضحک در انتخابات آن را برنتافتند و از رایشان دفاع کردند، از جانشان ماییه گذاشتند باید از دیکتاتور عذرخواهی کنند! که چرا از حقشان دفاع کردند، چرا به تقلب اعتراض کردند، چرا حاضر نشدند عروسک خیمه شب بازی رهبر باشند،که چرا دیگر نمی خواستند برده باشند.

آری چون جناب تدارکاتچی می گوید! مادران داغدار باید به دستبوسی دیکتاتور بروند و عذرخواهی کنند که چرا خواستار محاکمه قاتلین فرزندانشان شدند، که چرا از خون فرزندانشان نگذشتند.

ستوده ها و مصطفیی ها باید از ولی امر مسلمین جهان عذرخواهی کنند که چرا به دفاع قانونی از زندانیان سیاسی پرداختند…

بله ! چون خاتمی این را می خواد.او هرگز برای خواست مردم در برابر دیکتاتور نخواهد ایستاد.مشکل او و امثال او تنها شخص احمدی نژاد است که جای آنها را به عنوان تدارکاتچی در نزد ولی امر گرفتند.و حالا خاتمی جایگاهش را پس می خواهد.و حاضر است هر خفتی را تحمل کند تا آن را پس بگیرد

________________

از افشا

حملات او بر علیه بازرگان خجالت آور است و هر روز بر شرمندگی او خواهد افزود و در مقابل تمجید او از قصاب اوین یعنی  لاجوردی  ننگین است

منبع

http://visionisthetruth2.wordpress.com/2011/05/20/khianatekhatami/