آیا کسانی که در آمد بیشتر دارند نباید بیشتر مالیات بدهند
با یک آدمی که در آمریکا زندگی میکند بحثی داشتم وو به ایشان یاد آوری کردم که در آمریکا پنجاه میلیون تن بدون بیمه درمانی هستند وی نوشت که
از کمبود بیمه و فقر در آمریکا گفتید که آمریکا کلی است که باید سر خود را دوا کند. خب اشتباه میکنید، فلسفه آمریکا بر این نیست که همه مرفه و همه بیمه داشته باشند، گر چه در شعار این را میگویند. بیمه برای همه، یعنی مالیات بیشتر برای قشر ثروتمند بدبخت. دزدی از ثروتمند همانقدر نادرست است که دزدی از فقیر. همین جوری قشر ثروتمند در آمریکا چاپیده میشود. بیش از این یعنی چه؟؟ در حالی که جمعیت فراوانی از افراد کم عقل و با درآمد های کمتر از ۱۰۰۰۰ دلار در سال، یک سنت مالیات نمیدهد و سربار مملکت است. اگر شما مثل من سالی ۶ رقم مالیات میدادید متوجه میشدید چگونه سر قشر طبقه بالا با شمشیر دولت بریده میشود. همه این مزخرفات را مرحون حقی به نام مارکس هستیم که حتی در جامعه آمریکا تا این حد اثر داشته است.
پاسخ بنده به ایشان
دموکراسی چیست؟
دموکراسی یعنی حرکت بر اساس عقل و بر اساس موازین عدالت( حقوق بشر).عقل مورد نظر در دموکراسی عقلی است آزاد و رها که نوکر دین و یا نوکر ایدئولوژی نیست و ماموریت آن کشف حقیقت و تامین رفاه انسانهای امروزی و اینده است.
دموکراسی مورد نظر بنده را در لینک زیر مطالعه بفرمایید
دموکراسی چیست؟
http://efsha.squarespace.com/blog/2008/3/15/1.html
آیا رقابتی که در سیستم های سرمایه داری از آن تمجید میشود این عقل و عدالت را در این رقابتها اعمال کرده است؟بطور خلاصه میتوان جواب منفی به سوال فوق داد.امروزه ما میبینیم که سیستم های سرمایه داری محیط زیست ما را نابود کرده اند تا رشد اقتصادی را دامن بزنند ولی این رشد اقتصادی در پنجاه سال اخیر سرمایه دار ها را غنی تر و مردم فقیر را فقیر تر کرده است. یعنی این رشد اقتصادی فاقد عدالت مورد نظر در دمکراسی است
بنابراین نمیتوان گفت که سیستم سرمایه داری همان سیستم دمکراتیک است.پس لازم است حد فاصل این دو را روشن تر بیان کرد تا مردم با اطلاعات کافی و درست بتوانند تصمیم بگیرند و این از وظایف روشنفکران جامعه ما است بخصوص روشنفکرانی که اقتصاد دان و یا متخصص جامعه شناسی و سیاسی هستند.
مثلا وقتی سرمایه دار از رقابت آزاد استفاده میکند توجه ای به حق و ناحق و درست و غلط ندارد. زیرا ملاک او فقط سود بردن بیشتر است. مثلا تصور بفرمایید در یک جامعه ای بحران اقتصادی پیش آمده باشد و خیلی ها کار خود را از دست داده باشند. خیل بیکاران موجود در جامعه سبب میشود که میزان دست مزد ها پایین بیاید و در این هنگام سرمایه دار مخصوصا در کشور هایی که نیروی کار فقط با پیمانهای قرار دادی مشغول کار هستند کمال سودجویی را از بحران بوجود آمده میکنند. یعنی نیروهای شاغل قدیمی را که مزد بالاتری دارند اخراج میکنند تا از افراد شاغل جدید که دست مزد کمتری را طلب میکنند برای استخدام استفاده کنند. بزبان دیگر مزایای سالهای طولانی اشتغال افراد مورد استخدام را به صفر میرساند. جالب است که عامل بحران معمولا سود جویی های سرمایه داران جامعه است ولی در بحرانی که ایجاد میشود باز هم این سرمایه دارانی که شاغلان را در استخدام خودشان دارند بسود بیشتری دست می یابند.
دموکراسی یعنی حرکت بر اساس عقل و بر اساس موازین عدالت( حقوق بشر).عقل مورد نظر در دموکراسی عقلی است آزاد و رها که نوکر دین و یا نوکر ایدئولوژی نیست و ماموریت آن کشف حقیقت و تامین رفاه انسانهای امروزی و اینده است.
دموکراسی مورد نظر بنده را در لینک زیر مطالعه بفرمایید
دموکراسی چیست؟
http://efsha.squarespace.com/blog/2008/3/15/1.html
آیا رقابتی که در سیستم های سرمایه داری از آن تمجید میشود این عقل و عدالت را در این رقابتها اعمال کرده است؟بطور خلاصه میتوان جواب منفی به سوال فوق داد.امروزه ما میبینیم که سیستم های سرمایه داری محیط زیست ما را نابود کرده اند تا رشد اقتصادی را دامن بزنند ولی این رشد اقتصادی در پنجاه سال اخیر سرمایه دار ها را غنی تر و مردم فقیر را فقیر تر کرده است. یعنی این رشد اقتصادی فاقد عدالت مورد نظر در دمکراسی است
بنابراین نمیتوان گفت که سیستم سرمایه داری همان سیستم دمکراتیک است.پس لازم است حد فاصل این دو را روشن تر بیان کرد تا مردم با اطلاعات کافی و درست بتوانند تصمیم بگیرند و این از وظایف روشنفکران جامعه ما است بخصوص روشنفکرانی که اقتصاد دان و یا متخصص جامعه شناسی و سیاسی هستند.
مثلا وقتی سرمایه دار از رقابت آزاد استفاده میکند توجه ای به حق و ناحق و درست و غلط ندارد. زیرا ملاک او فقط سود بردن بیشتر است. مثلا تصور بفرمایید در یک جامعه ای بحران اقتصادی پیش آمده باشد و خیلی ها کار خود را از دست داده باشند. خیل بیکاران موجود در جامعه سبب میشود که میزان دست مزد ها پایین بیاید و در این هنگام سرمایه دار مخصوصا در کشور هایی که نیروی کار فقط با پیمانهای قرار دادی مشغول کار هستند کمال سودجویی را از بحران بوجود آمده میکنند. یعنی نیروهای شاغل قدیمی را که مزد بالاتری دارند اخراج میکنند تا از افراد شاغل جدید که دست مزد کمتری را طلب میکنند برای استخدام استفاده کنند. بزبان دیگر مزایای سالهای طولانی اشتغال افراد مورد استخدام را به صفر میرساند. جالب است که عامل بحران معمولا سود جویی های سرمایه داران جامعه است ولی در بحرانی که ایجاد میشود باز هم این سرمایه دارانی که شاغلان را در استخدام خودشان دارند بسود بیشتری دست می یابند.
.تازه این هم همه قضییه نیستدولت برای تقویت اقتصاد معیوبی که توسط همین >>قشر ثروتمند بدبخت<<البته از نظر شما به بانکها پول مفت تزریق کرد و هم چنین برای تشویق این ثروتمندان بیچاره معافیت مالیاتی مثل نپرداختن مالیات سوشیال سکیوریتی(در سال قبل شش در صد کل حقوق )را بخشید این ثروتمندان بدبخت هم از اخراج کردن سود بردند و هم از استخدام جدید استفاده کردند.اگر اقتصاد خوب است که این ثروتمندان بدبخت برنده هستند و اگر اقتصاد هم بد است باز این ثروتمندان بدبخت برنده هستند.امنیت بیشتر از این هم میشود.با این حال شما غصه این را دارید که کسی که ده هزار دلار در سال در آمد دارد مالیات نداده است باید دانست که کسی کم عقل نیست اگر عقب ماندگیهای ذهنی را کنار بگذاریم. بلکه همه نمی خواهند بدنبال پول بدوند خیلی یک نقاشی را بتمام زندگی بیل گیت هم برتری میدهند و یا دانشمندی که تحقیق میکند حاضر است از تمام ثروت دنیا بخاطر عشقش بگذرد. این سیستم غلط است که چنین میکند.بالاتر نشان دادم که اگر اقتصاد خوب است ثروتمند بدبخت بیشتر در آمد دارد و اگر اقتصاد مثل امروز بدتر بشود باز هم طرقی مثل اخراج کارکنان و استخدام جدید بنفع این بدبختهای ثروتمند است! مگر این آدم با این در آمد میتواند زندگیش را اداره کند.کمی هم رحم و شفقت برای انسانیت و آینده همه ما خوب است.
یک مثلی ما در ترکی داریم که میگوید خرس در سایه درخت میخوابد و فکر میکند در سایه خودش خوابیده است.کسی که در جامعه پول در میآورد اگر چامعه و امکانات جامعه نباشد در آمدی هم نخواهد داشت.ثروتمند بدبخت نباید فکر کند این اوست که پول میاورد
سیستم های سرمایه داری با دفاع از رقابت آزاد و منطق بازار سفسطه میکنند این رقابت آزاد و منطق بازار بر علیه دمکراسی و بر علیه آینده انسانهاست.وقتی که ملاک سود بردن بیشتر باشد موردی که در دنیای امروزی و در ایران ملایی هم حاکم است فقط موجب بهره مندی بیشتر سرمایه داران از رشد اقتصادی و ضرر عامه مردم میشود که بازتاب این وضع موجود در ثروتمندتر شدن بیشتر سرمایه داران و در فقیر تر شدن بیشتر فقیران جامعه (اکثریت مردم ) دیده میشود
افشا
Post a Comment
View Printer Friendly Version
Email Article to Friend
Reader Comments