آزادی ایران

از افشا

راه نجات ایران در بر پایی حکومتی دمکراتیک بر اساس ارزشهای حقوق بشری و رفتن بسوی خود کفایی علمی و اقتصادی است.نیروهایی که با این راه حل مخالفت میکنند دشمنان ملت ایران هستند .اکثریت این نیروهای مخالف در دو دسته سلطنت طلب(با حواشی آن مثل مشروطه خواه-سلطنت طلب اریامهری و غیره) و نیروهای اسلامیست از قبیل طرفداران دزد جمهوری اسلامی و مجاهدین و دیگر نیروهای نزدیک به اینها جای میگیرند.نمونه اش همین افرادی هستند که دم از نژاد موهوم آریایی میزنند و اگر کسی را ببینند که بدروغ کورش بنیان گذار حقوق بشر اعتقاد ندارند را غیر ایرانی میدانند(باور مقدس آنها این چیز هاست)در این بحثها است که  این افراد روی هیتلر را با نژاد پرستی سفید کرده اند و مثل معبود دیکتاتورشان سلسله پهلوی رفتار میکنند که شاهان آن سلسله  کورش را بنیان گذار حقوق بشر میخوادند البته بدروغ زیرا کورش یک دیکتاتور و کشور گشا مثل دیگران بوده است. نیروهای اسلامی که فساد و دزدی همه گیر آنها اجازه نمیدهد بنام خامنه ای و خمینی بیایند  و عرض اندام کنند اما در ده سال پیش میامدند اینها که نمیتوانند با نام مذهبی بیایند حالا با نام ملی مذهبی و اصلاح طلبی میایند ولی در واقع با حقوق بشر بمعنای کامل آن موافق نیستند و مثل خمینی بعنوان ماسکی از حقوق بشر و دمکراسی برای رسیدن بقدرت استفاده میکنند.ما مجبور نیستیم که قانون اساسی ملایان را قبول کنیم و این ها باید بروندو بجای آ ن دمکراسی وحقوق بشر بیاید دین رسمی هم نباید داشت تا مثلا مسیحیان و بهاییان وسنی ها و غیره هم راحت باشد بعنوان نمونه تاکنون در دو حکومت دیکتاتوری در نود سال اخیر بهم وطنان سنی ما اجازه تاسیس مسجد در پایتخت کشورشان داده نشده است با این تبعیض ها باید با توسل به ارزشهای حقوق بشری و دمکراسی مقابله کرد.نه اسلام ونه اریا بازی موهوم نمیتواند ما را نجات دهد.نیروهایی مثل  سلطنت طلبان اریامهری مرتجع و بر ضد ایران هستند اگر چه ماموریت خود را دفاع از ایران بخواند.

تحقیقات ژنتیک فقط یک نژاد برای انسان اثبات کرده است و ما نژاد اریایی و ترک و فارس و ...نداریم

نیروهای غیر معتقد به حقوق بشر ودمکراسی برای من محترمند وبا این نیروها هم همکاری میکنم تا چرخ حکومت مردمی را از چاله بیرون آورند ولی همان طور ی که یک دوست با دانش و مطلع ما گفت اینان حقی در رهبری دولت مردمی نخواهند داشت.در نود سال اخیر نیروهای ملی و دینی و یا ترکیب این دو نه تنها برای ایران مفید نبودند بلکه خائنانه هم رفتار کرده اند و آزموده را آزمودن خطاست البته به استثنای مصدق که رویه کلی حرکت رو به خودکفایی علمی واقتصادی و سیاستش هم آهنگ تر با دمکراسی و حقوق بشر نسبت به ملایان و یا شاهان پهلوی بود اگر چه خیلی از رفتار های ضد حقوق بشری هنوز در جامعه اجرا میشد کوشش مصدق بسوی دمکراسی بود

بعضی ها ممکن است بگویند که در تاریخ معاصر ما دولت ملی غیر از دولت دکتر مصدق سراغ نداریم. اگر شما بصرف تبلیغات دوره پهلوی، آن دو را مصداق دولت ملی تعریف می کنید، بد نیست توضیح دهید که چگونه دولی که محصول کودتا، آن هم کودتای بیگانگان بوده اند را شما دولتهای ملی تعریف می کنید. البته این سوال بجایی است

کلمه ملی معناهای متفاوتی دارد و و نباید آن را مقدس سازی و ایدئولوژیک کرد.مثلا زمان شاه بمدارس غیر دولتی مدارس ملی میگفتیم.منتها ملایان که ضد ملی بودند مدارس خصوصی  غیر انتفاعی نام نهادند یعنی مدارسی که دولت از انان انتفاع و سود نمیبرد (یعنی مالیات نمیگیرد) که تازه آن هم برای مدت محدودی بود و نمیدانم که فعلا این مدارس مالیات بدولت میدهند یا نه . هنوز هم غیر انتفاعی هستند یا نه.حکومت ملی در رابطه با حکومتی بکار برده ام که غیر مذهبی وغیر دینی است همانطور که در نامگذاری گروه های ملی مذهبی که بعد شدند اصلاح طلب در این رابطه حکومت پهلوی غیر دینی و استبدادی و ملی است حکومت ملی مصدق بمعنای نزدیک تر به دمکراسی و حقوق بشر منظورم است مثلا مصدق اقتصاد خودکفایی را در پیش گرفت حتی بدون نفت کشور را اداره کردو صادرات در زمان او بیشتر از واردات شد(تولید و خودکفایی ) چیزی که در دولت ملایان و پهلوی دیده نمیشود وهمواره واردات چند برابر صادرات است (منهای نفت که نعمتی الهی است و فقط خرج استخراج دارد)این نشان میدهد که آبشخور حکومت ملایی و پهلوی یکی است نفع کشور های تولید کننده و. صادر کننده به ایران و منافع حاکمان همسو با منافع آنان است مثلا جمهوری اسلامی به بر پایی دو حکومت جمهوری اسلامی در عراق و افغانستان به  کشور های تولید کننده  کمک کرده است

چرا اقتصاد دلالی و کمپرادور بر اساس واردات بر ضد دمکراسی و همراه با دیکتاتوری است
http://efsha.squarespace.com/blog/2011/3/1/610018224505.html
مصدق اقتصادش و دولتش کمپرادوری نبود و بنفع تولید کننده ایرانی و منافع ملت ایران بود

_____________________________________

سلطنت طلبان و جنبش سبز - از صمد سین

در چند روز اخیر فراخونی از طرف جنبش سبز منتشر شد که از معترضان دعوت شد برای حمایت از سران جنبش سبز ، بر پشت بامها الله اکبر بگویند و یا هر شعار ممکن دیگر که نشانی از حمایت سران جنبش و پویایی جنبش داشته باشد . در سایتهای دیگر این موضوع نه تنها مشکلی به وجود نیاورد که از طرف اغلب کاربران مورد استقبال قرار گرفت ، و در نهایت وقتی مردم اعتراض شبانه کردند باعث خوشحالی بسیاری از کاربران دنیای مجاز و طرفدران جنبش سبز شد . اما در شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و دنباله و ... برخی از کاربران که طرفدار سلطنت مشروطه بودند از این موضوع راضی نبودند ، خصوصا با الله اکبر گفتن مخالف بودند . دلیل مخالفت آنها این است که ممکن است همانند سال پنجاه و هفت ائتلاف با مذهبیان باعث قدرت گرفتن مجدد مذهبیان این بار به اسم اسلام رحمانی شود . و اگر ما الله اکبر بگوییم ، ممکن است توسط مذهبیان مصادره شود . در نگاه اول این موضوع منطقی به نظر میاید . قبلا خود من نیز لینکی فرستادم و در آن توضیح دادم که اسلام چه رحمانی و چه غیر رحمانی می بایست از حکومت جدا شود ، و حکومت می بایست نسبت به اعتقادات مذهبی و غیر مذهبی مردم بی طرف باشد . اما مواضع این مشروطه خواهان از چند جهت زیر سوال است . آنها میگویند اصلاح طلبان در زیر نقاب اعتراض به حاکمیت ، در واقع در پی تدوام نظام اسلامی هستند . این موضوع همواره میتواند ممکن باشد ، ولی مگر مشروطه خواهان نمیتوانند تحت پوشش سلطنت مشروطه ، دوباره یک سلطنت دیکتاتوری را بر ایران تحمیل کنند ؟ چرا اولی ممکن است و دومی ممکن نیست ؟ از طرفی این کاربران مدعی هستند که در سال پنجاه هفت ، گروههای غیر مذهبی برای سقوط « محمد رضا شاه » با یکدیگر ائتلاف کرده اند و اینبار نمی بایست دیگر ائتلاف کنند . این جا یک تناقض به وجود میاید . شما اگر طرفدار نظام سلطنتی هستید ، دیگر چرا بر علیه نظام سلطنتی محمد رضا شاه ، با نیروهای مذهبی ائتلاف کرده اید !؟ و اگر در سقوط رژیم سلطنتی نقشی نداشته اید ، پس چرا ادعای ائتلاف در سال پنجاه و هفت میکنید ؟ چطور ممکن است شما هم سلطنت طلب باشید ، هم به ضرر سلطنت با نیروهای مذهبی ائتلاف کرده باشید ؟ این یک تناقض بزرگ . دومین موضوع همان است که توضیح دادم ، الان اصلاح طلبان بر علیه حکومت مبارزه میکنند ، این مبارزه شبیه مبارزه مشروطه خواهان در زمان مظفر الدین شاه است . در آن زمان مشروطه خواهان قصد مهار قدرت ، و تشکیل مجلس ، و انتقال قدرت به پارلمان را داشتند . اصلاح طلبان امروزی نیز ، یکی از اهدافشان که مشخصا اقای موسوی اعلام کرده ، مشروط کردن قدرت حاکمه است . و همچنین برگزاری انتخابات آزاد و بدون گزینش شورای نگهبان است . شاید سلطنت طلبان فعلی بگویند ، که موسوی گذشته ایی سیاه دارد . زمانی نخست وزیر امام بوده است و مدام به امام راحل ارجاع میدهد . ولی سوال این است که مگر مشروطه خواهان امروزی به رضا خان و محمد رضا شاه مدام ارجاع نمیدهند ؟ این دو پادشاه سلسله پهلوی ، قوانین مشروطیت را زیر پا گذاشتند ، و خود از مخالفان مشروطیت بودند . به نوعی که روزنامه ها را بستند ، مجلس را تک حزبی کردند و در واقع صرفا یک مجلس نمایشی مثل الان شد و حتی مجلس فعلی تکثرش بیش از مجلس زمان شاه است. چطور موسوی که ارجاع به خمینی میدهد ، یک خطای نابخشودنی است . ولی سلطنت طلبان که ارجاع به رضا شاه و محمدرضاشاه میدهد ، اشکالی ندارد ؟ اگر قرار باشد گذشته دیگران را رصد کنیم ، گذشته خانواده پهلوی نیز چندان پاک نیست که اگر پاک بود ، مردم دیوانه نبودند که بر علیه انها قیام کنند ، و آنها را از حکومت ساقط کنند . روحانیون حداقل تا زمان مصدق طرفدار سلطنت بودند ، و اصلا حرفی از نظام جمهوری به هر شکل آن نبود . و شاید اولین بار ، دکتر فاطمی ، دم از نظام جمهوری و نفی سلطنت زد که چندان هم مورد استقبال روحانیان قرار نگرفت . ولی رفتارهای محمد رضا شاه ، باعث شد که مردم آرام آرام به سمت روحانیان جذب شوند ، و در نهایت باعث سقوط محمد رضا شاه پس از سی و پنج سال سلطنت شوند .

سوال دیگری که دارم اگر اینها مشروطه خواه هستند ، می بایست با سران مبارز مشروطه ارجاع دهند ، کسانی که برای انقلاب مشروطه مبارزه کردند ، مثل ستار خان و باقر خان . ولی مشروطه خواهان امروزی بیشترین ارجاع را به کسانی میدهند که خود از مخالفان مشروطیت بوده اند. دفاع متعصبانه این کاربران از خانواده پهلوی نشان میدهد ، که عشق و علاقه اینها به خانواده پهلوی بسی بیشتر از مبانی سلطنت مشروطه است. این چه بهانه ای است که تاریخ ایران شاهنشاهی است و تا ابد نیز می بایست شاهنشاهی بماند . و شاه سمبل اتحاد اقوام مختلف در کشور است ؟ اگر گفته همین دوستان سلطنت طلب و مشروطه طلب را بپذیریم که اصولا هر کسی از قدرت کنار میرود ، از این حرفهای دهن شیرین کن میزند . ناگهان دمکرات میشود ، و ناگهان به دنبال آزادیهای سیاسی و مدنی می گردد . مگر آقای خمینی ، در پاریس نگفت ، جمهوری که ما میخواهیم چیزی مثل همین فرانسه است ؟ حالا هم طرفداران سلطنت مشروطه میگویند ، نظامی که ما میخواهیم ، شبیه برخی کشورهای اروپائی مثل هلند و بلژیک است . که شاه چندان قدرتی ندارد . و صرفا یک سمبل است . و از طرفی در این کشورها هم دمکراسی وجود دارد و هم آزادی . حالا بگذریم که برخی از این کشورها مثل خود بلژِک ، فقط صد و پنجاه سال است که تاسیس شده و اصلا تاریخ ندارد که بخواهد پادشاهی به عنوان سمبل داشته باشد . بگذریم که یکی از چالش های مردم این کشور این است که اصلا چرا ما می بایست چنین سمبل گران قیمتی داشته باشیم ؟ مالیات بدهیم تا خاندان سلطنتی خرج کنند ! بدون اینکه سودی برای مملکت داشته باشند .

در نهایت ، اگر قرار است فریب اصلاح طلبان را نخوریم و از آنها بترسیم ، هیچ تضمینی نیست که طرفداران مشروطیت ، ادمهای صادقی باشند و تحت شعار مشروطه خواهی ،یکبار دیگر مملکت را به سمت دیکتاتوری دو هزار و پانصد ساله ببرند . اگر اصلاح طلبان تضمین ندارند ، شما نیز تضمین ندارید . ولی تفاوت در این است که اصلاح طلبان از داخل ایران مبارزه میکنند ، و شما در خارج از کشور و در امنیت کامل صرفا به شکل حرفی با حکومت مخالفت میکنید

قصد نگارش هم از این نبود که به تخطئه یا دفاع از اصلاح طلبی یا مشروطه طلبی یا سلطنت طلبی باشیم بلکه دعوت به صداقت هست، اینکه یک پای اصلاحات در چرخش بسوی دموکراسی می لنگد صحیح است اما این پای لنگان را هم عده ای قصد دارند بهر دلیلی قلم کنند، بجای تخریب سایرین دفاع از تز خود جهت روشنگری اگاهانه ترین و مثمر ثمرترین راه هست، پس لطفن بجای تخریب سایر همراهان جنبش اعم از دموکرات و سوسیال و چپ و راست و ... به طرح راهکارهای بپدازید که مردم در فردای ایران اگاهانه دست به انتخاب آن بزنند