آزادی ایران

وبسایت "30میل" نوشت :
احمد قابل در دفاعیات اش در دادگاه، رهبر ایران را به اقدامات مکرر علیه امنیت ملی، تبلیغات مکرر علیه نظام، نشر اکاذیب بصورت گسترده به قصد تشویش اذهان عمومی، توهین های بی شمار به مخالفان سیاست های حاکمیت، و در نهایت، "براندازی سخت نظام" متهم کرده است.

او می گوید چرا هیچ محکمه ای پیدا نشد تا ایشان را بخاطر این اتهامات و جرایم تحت تعقیب قرار دهد و دستگاه امنیتی و قضایی ایشان، به محاکمه و بازداشت مخالفان این سیاست های غیر قانونی و نامشروع اقدام کرده و می کند".

او در یادداشتی که در جرس منتشر شده به "گوشه ای از آنچه در بازجویی ها و تنها جلسه ی محاکمه اش گذشته" اشاره کرده و می گوید قسم خورده بوده اگر یک ساعت امکان حضور آزاد در بیرون از زندان را بیابد، "ظلم و ستم هایی را که در مورد خود و دیگران دیده" بیان کند.

اودر محکمه گفته که اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق «رأی دادن به آقای خامنه ای به عنوان رئیس جمهور و قرار گرفتن ایشان در معرض انتخاب برای رهبری» را می پذیرد و مصادیق مورد استناد دادستان را اقداماتی برای تأمین امنیت ملی به حساب می آورد.

قابل همچنین گفته آقای خامنه ای مکررا به مخالفان سیاست های خود در داخل کشور اهانت می کند، مثلا وی گفته:"هرکس پیام راهپیمایی های 10 دی و 22 بهمن رانفهمیده باشد، بی عقل است" چرا هیچگاه ایشان را به اتهام اهانت به مخالفان سیاست هایش مورد محاکمه قرار نداده اید؟

او در اشاره به نظر خامنه ای در باره اقرار جلو دوربین که در آن گفته بود: "اینکه برخی می گویند اقاریر انجام گرفته توسط متهم علیه خودش در جلسه ی دادگاه و پیش قاضی و جلوی دوربین هایی که میلیون ها بیننده آن را می بینند، اعتباری ندارد، سخن مهملی است" حدیثی از امام اول شیعیان می آورد که در ان صریحا چنین اقرارهایی باطل خوانده شده است. امام علی گفت است: "هرکس در هنگام بازداشت و زندان یا در حالی که او را ترسانده و یا تهدید کرده اند، به چیزی اقرار کند، اقرارش بی اعتبار است".

قابل سپس می گوید اگر بین این دو دیدگاه یکی «مهمل» باشد، مطمئنا سخن آقای خامنه ای مهمل است و اعتراض می کند ایشان به چه حقی "چنین اهانت و جسارتی به امیرمؤمنان" می کند؟

او در بخش دیگری از دفاعیاتش به عکس رهبر روی دیوار اشاره می کند و می گوید: این آقا بارها و بارها حکومت پر از ظلم و جور خویش را با حکومت سراسر عدل امیر مؤمنان علی مقایسه می کند و به این وسیله صراحتا به مولای متقیان و پیامبر خدا و اسلام اهانت می کند، چطور است که شما به اتهام «اهانت احتمالی به رهبری» غیرت می ورزید و صدها نفر را ماه ها بازداشت کرده و برخی را به مدت های طولانی زندانی می کنید، ولی من مدعی پیروی از امیر مؤمنان اینقدر بی غیرت باشم که در برابر این جسارت ها و اهانت های آشکار هیچ واکنشی نشان ندهم؟

قابل می گوید سی سال است دستگاه قضائی به بهانه عدم تعریف «جرم سیاسی» مدعی است متهم یا زندانی سیاسی نداریم، اگر در طول این سی ساله به هردلیلی حاکمیت کشور از وظیفه ی تصویب قانون سرپیچی کرده است، چرا باید متهمان سیاسی تاوان این غفلت عمدی حاکمیت را بپردازند؟ به گفته او قانون اساسی از نظر حقوقی و شرعی به عنوان «پیمان بین ملت و حاکمیت» است و هرگونه تخلف حاکمیت از آن، عهد شکنی است و گناه کبیره.او می گوید بدون وجود قانون،حاکمیت حق محاکمه ی سیاسیون را اساسا نداشته و تمامی محاکمات و احکام صادره غیر قانونی و نامشروع بوده است.

احمد قابل همچنین به روند بازداشت خود معترض است و می گوید: "آیا وجود دو پرونده ی مفتوح در تهران و مشهد با اتهامات یکسان، قانونی است؟ مگر قوانین شما نمی گوید که ابتدا باید احضاریه و سپس اخطاریه داده شود و اگر متهم مراجعه نکرد، در محدوده ی زمانی مشخص از نظر قانون، اقدام به بازداشت متهم شود؟ چرا هیچگاه این قانون برای من اعمال نشده و مثل دزدهای سر گردنه، مرا یا در راه سفر به قم می دزدند یا نیمه شب و با ترساندن همسرم برای بازداشت من می آیند؟"

او در پایان "از ظلم آشکاری" که به دیگر دوستانش همچون آقای احمد زیدآبادی رفته است، سخن می گوید که هم وثیقه اش را بازداشت کرده اند و هم خودش را بیش از یکسال است بدون مرخصی، در بازداشتگاه و زندان نگه داشته اند.

http://khabardaily.blogspot.com/2010/07/blog-post_796.html