واقعیتها
اول -شاه دیکتاتور و بر ضد قانون مشروطیت بودو حقانیت حکومتی نداشت
دوم- شاه بر ضد حقوق بشر و بر ضد اقلیتهای دینی بود مثل ویران کردن معبد بهایی ها در تهران و عدم اجازه برای ساخت مسجد در پایتخت کشورشان برای هم وطنان دلاور و سنی ما.
سوم - شاه در خدمت ابرقدرتها بود و منافع آنان را بر منافع ایرانی ها ترجیح داد زیرا مردم را از دست داده بود.
چهارم - شاه لومپنها را بدور خودش چمع کرده بود مثل شعبان بی مخها
پنجم - حکومت شاه یک حکومت دلال تولیدات خارجی بود که بر اساس تولیدات نفت میچرخید.در این حکومتها منافع حاکم با منافع کنسرنهای تولیدکننده و شرکتهای چند ملیتی همسو و بر ضد مردم کشور است.این حکومتها بر ضد تولیدات ملی هستند.این گونه حکومت در رژیم ملایی هم ادامه یافته است که نشانگر نوکری ملایان و ماهیت یکسان شاه و ملا در جهت اقتصادی است البته در کمیت ملاها ده ها بار بیشتر از شاه خائند
سرمایه داران جهان خوار
http://efsha.squarespace.com/blog/2009/9/16/968384534225.html
ششم- شاه اقتصاد ایران را وابسته تر ببیگانگان کرد
هفتم- شاه با سرکوب همه مخالفتها و با تکیه بر دیکتاتوری سبب اشاعه عدم دانش سیاسی مردم شد و در ضمن او با آزاد گذاشتن فعالیت ملایان که بنا بدستور اربابان وی در جهت مبارزه با ایدئولوژی کمونیستی بودفضای مسموم و ضد حقوق بشری بعد از انقلاب 57 را بوجود آورد و ملایان را برای حکومت در این فضای ضد حقوق بشری کمک کرد