ما همه میخواهیم که جامعه ما پیشرو و مردم ما مترقی باشد. آیا ما این بضاعت را داریم که چنین باشیم؟
اگر به اپوزیسیون نگاه کنیم سوای این که اکثریت این اپوزیسیون ارتجاعی است مثل اسلامیستها و سلطنت طلبان در می یابیم که اپوزیسیون منسجم نه در بین ترقی خواهان و پیشروان جامعه بلکه در بین سنتی ها و ارتجاعیون بیشتر است . مثلا در بین اسلامیستها مجاهدین و درویشان منسجم تر هستند. نیروهای مترقی که در ایران تازه بوجود آمده اند مثل روشنفکران هنوز منسجم نشده اند و سازمانی ندارند ولی ارگانهای درویشی و اسلامی پیشینه طولانی و تاریخی دارند و متمرکز و سازمانی عمل میکنند.اگر حکومت با آنان در اختلاف است فقط برای این است که میخواهد فاعل اصلی و امرکننده خودش باشد.اصولا یکی از علل بقدرت رسیدن آخوندها هم در این سنتهای اسلامی و سازمان مساجد آنان و حوزه های آخوندی بوده است.
ترقی خواهان جامعه و روشنفکران لازم است که سازمانی عمل کنند و جبهه دمکراسی خواهان را تشکیل بدهند بدون این جبهه و سازمان ارتجاعیون در کانون فعالیتهای سیاسی و اپوزیسیونی خواهند بود و از این استبداد آخوندی به یک استبداد دیگری پرتاب خواهیم شد
این برای جامعه ما زنگ خطری است که اپوزیسیون ارتجاعی رژیم متشکل تر و باقدرت تر از اپوزیسیون ترقی خواه عمل میکند ! این وضع نشانه ضعف بسیار در جبهه دمکراسی خواهان و ترقی خاهان اصیل است. این وضعیت باید از بین برود
با باور ها و با عقایدی که در بین مردم ایران است یعنی اکثریت ایرانیان باورهای ضد حقوق بشری دارند و اکثرا در دو گروه اسلامیستی و سلطنت طلب فاشیست قرار میگیرند هر ایدئولوژیی که در ایران بر سر کار بیاید نهایتا به فاشیسم منجر خواهد شد حتی اگر کمونیستها هم بقدرت برسند مثل کامبوج میلیونها تن را خواهند کشت.زیرا در جامعه ما رعایت احترام افراد و زندگی آنان وجود ندارد.رضا شاه براحتی آب خوردن آب کشته است و خمینی هم همینطور.شما کجا میتوانید پیدا کنید که باز جو سر زندانی سیاسی و یا غیر سیاسی را بکاسه توالت فرو کند و این عدم احترام بشخصیت افراد در بطن فرهنگ ایرانی یا آن فرهنگی که ملیون و مذهبیون مسموم کرده اند وجود دارد. این فرهنگ همانی است که اکثریت باورهای ما را ضد حقوق بشری کرده است و امروز ما را به این بدبختی کشانده است.با مزین شدن بباورهای حقوق بشری باید از این مسمومیت نجات پیدا کرد
تازه علاوه بر این جلوگیری از رسیدن بفاشیسم دیگری در ایران با یک ایدئولوزی دیگری در حکومت بعد ازسقوط ملایان ما نیاز بحکومت دمکراتیک داریم ، یک واقعیت دیگری موجود است و آن این که ما سه مولفه اسلامی ، ایرانی و دمکراتیک و مدرنیته در کشور داریم که این سه مولفه را در قرن اخیر نتوانسته ایم با همدیگر اشتی بدهیم و تنها راه موجود تفوق یکی از این مولفه ها بر دیگری است .ما تفوق ناسیونالیسم را در سلسله پهلوی و تفوق اسلامیت را در حکومت ملایان دیده ایم و متاسفانه اینها منتهی بفاشیسم شده اند.تنها راهنجات ما تفوق ارزشهای مدرنیته ای (ارزشهای حقوق بشری و دمکراسی و سکولاریسم همسو و نه در تضاد با ارزشهای حقوق بشری )است .
http://efsha.squarespace.com/blog/2013/5/20/053911867558.html
اپوزیسیون دمکراتیک ایرانی لازم است ابتدا در خارج از ایران سازمانی و متمرکز عمل کند و سنخگوی ایرانیان برای افکار عمومی جهان باشد که ملت ایران حکومت دمکراتیک سکولار میخواهد و نه این که مثل حکومت بعد از طالبان و صدام باشد که دولتهای اسلامی معتدل را بقدرت رساندند.اگر اپوزیسیون دمکراتیک چنین نکند دول غربی در صورت حمله به ایران برای ایران تصمیم خواهند گرفت . در غیر حمله به ایران لازم است که دمکراسی خواهان ایرانی را درداخل کشور هم متمرکز و سازمانی کرد. حرکات حقوق بشری در داخل کشور و سازمان های غیر دولتی هسته های این تشکل از هم اکنون هستند