در طول تاریخ کشور ها از هم جدا و هر یک به طریقی مختلف اداره میشدند. چند صد سال قبل مسافرت با اسب و گاری بود و تولیدات برای مصرف ناحیه ای انجام میشد و تجارت جهانی و منطقهای شامل چند کشور قسمت نا جیزی از اقتصاد تجارتی و صادراتی کشور ها را تشکیل میداد. اما امروزه با رشد سریع فن آوری در دو سده اخیر همه جنبه های زندگی دچار تغییر شده است مثلا نحوه مسافرت و سرعت مسافرت و جابجایی خیلی بیشتر شده است تولیدات به اقصی نقاط جهان میتواند صادر شود و یا وارد شود.با این وجود سیستم حکومتی و ملی و دولتی به این روی داده های فناورانه پاسخ بجا نداده است و در حالت ا قدیمی خود باقی مانده است.در قدیم دولتها مسئول حفاظت جان و مال مردم و مرزهای کشور بودند اکنون هم این گونه است مثلا جرج بوش میگفت مسئولیت من دفاع از منافع آمریکاست. هنوز هم دولتها محک حرکتشان اهذاف داخلی و منافع محدود ملت است و نگاه به دنیا و کمک بدنیا را ندارند. هر ملتی در پی فرهنگ خود و ارزشهای فرهنگی خود و تحمیل آن بملت خود است . این روند رشد فناورانه که دنیا را بصورت دهکده کوچکی در اورده است ما را ملزم میکند که بتوانیم همسو با رشد فناوری ارزشهای حکومتی و فرهنگ ملی خودمان را با آن تطبیق بدهیم نحوه حاکمیت دولت و نگاه فرهنگ ملی نیاز دارد که همسو با این پیشرفتهای فناوری یا انقلاب صنعتی که نقطه عطف شروع این پیشرفتها بوده است هم آهنگ بشویم. یعنی مدرنیته را در کشور پیاده کنیم. از نظر فن آوری دسترسی به صعنت روز در هر مورد و از نظر اعتقاداتی و فرهنگی باور های حقوق بشری و دمکراسی را پذیرفتن همسو با مدرنیته - میباشد. امروز نگاه ما بکشورهای مختلف بستگی به میزان مثبت بودن آن کشورها و کمک آن کشور ها برشد جهانی و دیگر کشور دارد پیش از آن که فقط سیاستهای خودمحورانه و در جهت منافع ملی محدود شده داشته باشند
متاسفانه رشد فن آورانه بر رشد فرهنگی و اعتقاداتی پیشی دارد و بشریت هنوز با اعتقادات هزاران ساله قدیمی نمیتواند از فرصت پیشرفتهای فن آوری بنفع خود استفاده کند . اعتقادات همسو با فرهنگ فئودالی و پیش مدرنیته ای سبب تجاوز به حقوق افراد و صدمه به مردم و رشد ملی میشود و کشورها را مثل جزایر جدا از هم نگه میدارد آن در در این زمانی که هیچ ملتی نمیتواند بدون همزیستی با ملل دیگر ببقای بهینه خود و زندگی راحت مردم خود دسترسی داشته باشد
امروزه کشورها را از روی کمک آنها برشد علم - فرهنگ جهانی - روابط بین المللی - کمک بمحیط زیست -اجرای سیاستهای عدالت طلب و مساوات در بین مردم هر کشور و میزان توزیع پیشگیری و درمان بیماریهای تقسیم بندی میکنند و این کشور ها را کشورهای خوب مینامند. خوب نه بمعنای ضد بد بلکه خوب به معنای خودخواهانه و بضد دیگر کشورها عمل نکنند - میباشد
از لینک زیر میتوانید لیست کشورهای خوب را ببینید:ر
https://goodcountry.org/index/results
در این لیست ایران در رده ۱۳۶
مصر در رده ۵۶
۵۳ترکیه
پاکستان در رده ۱۱۱
آذربایجان ۱۰۳
قرار دارد.مصر در جهت کمک به علوم جهانی در رده ۵۲ - ترکیه ۵۵ - پاکستان ۱۰۲ و آذربایجان ۱۲۰ قرار دارد
ما بدون اخذ فرهنگ مدرنیته (صعنت و دمکراسی و حقوق بشر و سکولاریسم) نمیتوانیم جایی در جهان امروز داشته باشیم
حکومت جمهوری اسلامی بر خلاف این مسیر حرکت میکند و فقط سبب عقب ماندگی ما با سیاستهای ضد کشورهای دیگر فقط تصویری بد و غیر خوب از میهن ما در جهان منتشر میکند که با این تصویر نه سرمایه گذاری جهانی در کشور مقدور است و نه با سیاستهای ملایان امکان هضم فرهنگ مدرنیته در فرهنگ ما میرود که یک نوع رنسانس فرهنگی خواهد بود.ولی هر کس در برابر این موج تغییر بایستد نابود خواهد شد فقط عقب ماندگیش برای ما خواهد ماند