این که میگویند اعراب میخواستند زبان فارسی را از بین ببرند دروغ است:
جمعه 01 ژوئيه 2011 - 10 تیر 1390
محمد حسنین هیکل: ما عرب زبان شدیم برای اینکه فردوسی نداشتیم
دیروز باز یکی از هموطنهای ساکن یکی از دیارهای غربت یک مطلب افتخارآمیز غرورانگیز میهنی تازه برای من «ایمیل» کرده بود، با این توصیه که حتماً آن را با دقّت بخوانم و ردّ کنم به هموطنهای دیگر. لُبّ این مطلب این است که:
«روزی از محمّد حسنین هیکل، نویسنده مشهور مصری، پرسیدند شما مصریان با آن پیشینۀ درخشان فرهنگی چه شد که عرب زبان شدید؟ گفت ما عرب زبان شدیم برای اینکه فردوسی نداشتیم...»
من همیشه می دانسته ام که شاهنامه یکی از بزرگترین آثار ادبی ایران و جهان است، امّا برای اینکه ارتباط «فردوسی» و «عربی شدن زبان مصر» را بفهمم، با عبارتهای به اصطلاح کلیدی «حسنین هیکل» و «فردوسی نداشتیم»، دست به دامن اینترنت شدم و دیدم در گوگل فارسی ۴۵۹ تایی سایت مختلف این سخن عبرت آموز را، عیناً یا با چاشنی ای از تحریفات سالم نقل کرده اند، امّا متن اصلی گفت و گو با نویسندۀ مشهور مصری را هر چه گشتم، نیافتم که نیافتم.
خلاصه از دیروز تا حالا همین طور دارم دربارۀ این قضیۀ پیچیده که هزارها سؤال پیش عقلهای سلیم می گذارد، فکر می کنم و هنوز به جایی نرسیده ام. راستی شما چی فکر می کنید؟
ما همیشه می دانسته ایم که شاهنامه یکی از بزرگترین آثار ادبی ایران و جهان است
این را همه می دانیم که فردوسی شاهنامه را در هزار و اندی سال پیش به نظم در آورد. آنوقتها بیشتر ایرانیها زارع بودند و شاید بیشتر از نود در صدشان اصلاً سواد نداشتند تا بنشینند با شاهنامه خوانی از عربی شدن زبانشان جلوگیری کنند. تازه نسخه های خطّی گران قیمیت شاهنامه را کیها می توانستند بخرند و بخوانند یا نخوانند و توی خانه هاشان نگهداری کنند؟
اصلاً کیها بودند که فوراً رفتند عربی یاد گرفتند؟
خوب هم یاد گرفتند!