از افشا
بعلت حاکم شدن دولتهای بورزوازی کمپرادور و یا
دولت هابی دلال خارجی پس از بقدرت رسیدن رضا شاه در ایران این دولتها بر ضد تولیدات داخلی و در پی افزایش واردات هستند.منافع حاکمین در این دولتهای دلال تولیدات خارجی همسو با تولید کنندگان جهانی استو بر ضد منافع ملی ایرانیان.هر چه دولتهای دلال دلالتر باشند مستبد تر و آدم کش تر و بر ضد مردم خود بیشتر فعال خواهند بودو در این رابطه ملایان ده ها بار بیشتر از شاهان پهلوی بنفع بیگانگان کار کرده اند.دولت قاجار که نمیخواست نوکر باشد را برداشتند تا نوکر خودشان رضا پالانی را بر سر کار بیاورندو ادامه دولت ملایان به همان شکل اقتصادی نشانگر وابستگی خمینی و ملایان بعدی به این دولتهای سرمایه دار جهان خوار و بیگانه است.
سی سال پس از مذاکرات مخفیانه با سولیوان!
http://efsha.squarespace.com/blog/2008/5/13/650514778644.html
سرمایه داران جهان خوار
http://efsha.squarespace.com/blog/2009/9/16/968384534225.htm
هدف از پایین نگه داشتن مصنوعی نرخ دلار اهداف زیر است:
اول- پولهای دزدی را که در بانکهای خارجی پس انداز میکننددارای قدرت خرید بالایی باشد.
دوم- بیشتر واردات داشته باشند و بیشتر دلالی و سود ببرند.
سوم- رضایت ابر قدرتها و نوچه های آنان را که قدرتهای تولیدی را در دست دارند بر آورند
چهارم - با بلال بودن قدرت خرید ریال ده در صد بالای جامعه را را با داشتن سفرهای خارجی و قدرت خرید بالا برای مصرف تولیدات بیگانه راضی نگه دارند.
پنجم- نود در ضد بقیه را که نمیتوانند خرج ماهیانه خود را تهیه کنند مشغول شک دو زدن برای رفع نیاز های روزانه خود بکنند تا مزاحمتی برای حاکمان نداشته باشند و به همین علت با ترویج مواد مخدر و فحشا که زیر نظر باندهای وابسته بحاکمیت است مردم را بیشتر غرق کار های روزمره بکنند تا راحت تر حکومت و دزدی بکنند
حذف یارانه ها در ایران بعلت سیاست دلالی و نوکر بیگانه بودن دولت احمدی نژاد نه تنها به گسترش تولید دامن نخواهخد زد بلکه میزان دزدی این حاکمان را فقط افزایش خواهد داد.البته تمام اینها بیشتر بر علیه زنان و کودکان کشور ما خواهد بود اگر مرد خانواده از انسانیت بر خوردار نباشد.
________________
زنان در صف مقدم مبارزه با طرح نئوليبرالی حذف يارانه ها
ارژنگ بامشاد
دولت احمدی نژاد اعلام کرده است که اجرای طرح "هدفمند کردن يارانه ها" را از هفتۀ ديگر آغاز خواهد کرد. اجرای طرح نئوليبرالی حذف يارانه ها توسط دولتی با گرايشات آشکارا فاشيستي، هدف های چندگانه ای را دنبال می کند. تاثيرات اين طرح بر اقشار و گروه های اجتماعی گوناگون، می تواند مورد بررسی دقيق تری قرار گيرد. اما نقدترين اين تاثيرات را می توان روی زنان کشور ديد. برای روشن شدن اين تأثيرات بايد روی دو نکته مکث کنيم. اول ـ دستگاه حاکميت سياسی در ايران، استبدادی مذهبی و فوق العاده متمرکز است که تلاش دارد تمامی شئون سياسي، اقتصادي، اجتماعی و فرهنگی کشور را بر اساس الگوهای اعتقاديش تجديد سازمان دهد. حالا ديگر روشن شده است که برای اجرای اين برنامه، برمتن بحران سياسی گسترده و بحران اقتصادی فلج کننده، و تأثيرات تحريم های بين المللي، دولت حاکم به شکل آشکاری سمت و سوی فاشيستی بخود می گيرد. دوم ـ ساختارخانواده در ايران، بر الگوهای سنتی و بشدت مردسالار استوار است که نقش زن در آن به هيچ انگاشته می شود. و روشن است که تصميمات سياسي، اجتماعي، اقتصادی و فرهنگی بسرعت بر اين بافت سنتی و در راستای استحکام آن تاثير می گذارد.
بر پايه ی اين دو مشخصۀ عمومي، طرح "هدفمند کردن يارانه ها"، تلاشی برای حذف يارانه ها از نيازهای اساسی مردم و توزيع مبالغ ناچيزی در ميان نيازمندان است. در اين الگو، نيازهای اساسی ديگر در مرکز توجه يارانه ها قرار ندارند، بلک قرار است به افرادی که نيازمند شناخته می شوند مبلغی به عنوان يارانه ، اگر آهی در بساط باشد، پرداخت شود. حال که قرار شده يارانه به اشخاص پرداخت شود، دولتمردان اسلامی اعلام کرده اند که يارانه های نقدی را به سرپرست خانواده ها يعنی مردان پرداخت خواهند کرد. چنين اقدامی نقدأ نقش مردان را به شکل چشم گيری افزايش خواهد داد. اگر در گذشته زنان خانواده که مسؤل تنظيم امور روزمره خانه هستند، می توانستند با بودجه کمی که به صندوق خانه وارد می شد، چه از طرف مرد خانواده و کار زن و کودکان، امور خورد و خوراک و پوشاک اعضای خانواده را تامين کنند، حالا با گرانی سرسام آور، با مشکل جدی ای روبرو خواهند بود. گرانی سرسام آور و بالا رفتن سهم مصرف انرژی در سبد هزينۀ خانوار، قدرت مانور در تامين مايحتاج ضروری خورد و خوراک را بشدت پائين می آورد. اين امر در شرايطی که نمی توان تضمين داد که مبلغ واريز شده به حساب مردان خانواده ، سر از سفره خانواده درآورد، تنش های خانواده ها را بشدت بالا خواهد برد. بنابراين از اين زاويه، نحوۀ اجرای طرح هدفمند کردن يارانه ها، نقش مرد در خانواده را بيش از پيش تحکيم کرده و موقعيت زنان را بدتر خواهد کرد. چنين وضعيتي، نه تنها نقش زنان را از اين که هست پائين تر می آورد بلکه قدرت چانه زنی آنها را نيز به شدت تضعيف می کند. اين وضعيت در ميان اقشار ميانی جامعه به دليل نقش و جايگاه زنان و استقلال محدود اقتصادی شان و گسترش مدرنيته ممکن است به اين شدت نباشد. اما در بخش های پائين جامعه، که درآمد ثابتی ندارند و زنان نيز از استقلال مالی حتی اندکی نيز برخوردار نيستند، وضعيت آسيب پذير زنان ، از آنچه تاکنون بوده، خرابتر خواهد شد. بديگر سخن سياست هدفمند کردن يارانه ها با شيوه ای که قرار است به اجرا درآيد، نه تنها باعث افزايش نقش مردان در خانواده ها خواهد شد، بلکه تنش هايی دائمی خانوادگی را نيز دامن خواهد زد.
اگر اجرای طرح هدفمند کردن يارانه ها، باعث کاهش نقش زن و تشديد سلطه مرد خواهد شد، اما از سوی ديگر به دليل فشارهای اقتصادی روشنی که بر خانوارها وارد خواهد آورد، قدرت اعتراضی زنان را نيز دامن خواهد زد. نبايد از نظر دورداشت که رتق و فتق امور جاری خانه بر عهده زنان است. آن ها هستند که با بودجه کم موجود، بايد غم نان روزانه اعضای خانواده را بخورند. آن ها هستند که بايد بگونه ای امورات جاری خانواده را سازمان دهند که به هر بدبختی که شده، اول ماه را به پايان ماه وصل کنند و اجازه ندهند در نيمه های ماه، آهی در بساط نباشد. از اين رو، آن ها نسبت به تحولات مالی و اقتصادی تاثيرگذار بر اقتصاد خانه، با حساسيت بالائی عمل خواهند کرد. آن ها هستند که بسرعت درخواهند يافت که وقتی قيمت های بالای انرژي، بخش اعظم درآمد خانواده را به خود اختصاص می دهد، ديگر پولی برای ديگر مايحتاج ضروری باقی نخواهد ماند. اين فشار روزانه مالی برای تامين مايجتاج ضروري، قدرت اعتراضی آن ها را بشدت افزايش خواهد داد. از سوی ديگر، زنان بويژه در محلات کارگري، زحمت کش و تهيدست نشين، از ارتباطات گسترده ای ميان خود برخوردارند. زنان اين محلات، هرروزه مراودات گسترده ای با زنان همسايه دارند، حول تمامی مشکلات و مسائل پيش آمده ، گاه در گروه های چند نفری به بحث و گفتگو می پردازند، از گرانی روزانه سخن می گويند، از مشکل شدن تهيه نان و غذای روزانه حرف می زنند و بسرعت می توانند حول يک مسئله به همراهی و همدلی برسند. به همين دليل اين بخش از زنان از قدرت گردهم آمدن و اقدام مشترک بسيار بالائی برخوردارند. اين نقطه قوت آن هاست که می تواند زمينه ساز اقدامات تاثيرگذار گسترده ای باشد. هم اکنون که قبض های برق و آب و گاز با قيمت های نجومي، به خانه های مردم و بويژه تهيدستان ارسال شده است، اولين شوک اجرای ضربتی هدفمند کردن يارانه ها، وارد شده است. اگر از همين اولين گام در برابر اين سياست ايستادگی نشود، گام های بعدي، تمامأ قدرت مقاومت مردم را در هم خواهد شکست. سازماندهی مقاومت در برابر اين تعرض حسابشده، با اتکا به قدرت گردهم آمدن و همبستگی زنان محلات کارگری و تهيدست نشين، زنان را در صف مقدم مقاومت در برابر سياست نئوليبرالی حذف يارانه ها قرار خواهد داد. بکارگيری تاکتيک عدم پرداخت قبض های آب و برق و گاز، که از توان مالی بسياری از خانوارها نيز خارج است، می تواند به سرعت نيروی گسترده ی مردمی را به ميدان آورد و سد مستحکمی در برابر اين تعرض سازمان دهد. برای اين که اين اقدام بتواند کاملأ تاثير گذار شود زنان محلات می توانند گاه بصورت جمعی به ادارت مربوط مراجعه کرده و اعتراض خود و عزم خود مبنی بر عدم توانائی پرداخت را به گوش مسئولين برسانند.
در اين ميان نقش فعالان مدنی و بويژه فعالان مدنی زن و دانشجويان بسيار حساس خواهد بود. تلاش دولت در نحوه ی اجرای طرح حذف يارانه ها بر اين استوار شده است که ميان اقشار پائين جامعه و اقشار متوسط جامعه يک شکاف آشکار ايجاد کند. آن ها قصد دارند با پرداخت نقدی يارانه ها، اگر پولی در بساط داشته باشند و اين هم از عوامفريبی هايشان نباشد، به خانوارهای دهک های پائيني، صدای اعتراض آن ها را در گام های نخستين خاموش کرده و هم زمان هر نوع اعتراض دهک های ميانی را سرکوب کنند تا بتوانند در گام های بعدی با خيال راحت به سراغ درهم شکستن اعتراضات دهک های پائين نيز بروند. از اين رو سياست شوک تراپی و اجرای ضربتی حذف يارانه ها، تلاش برای ايجاد شکاف ميان اقشار تهيدست و لايه های ميانی را در دستور کار خود قرار داده است. اين نکته ای است که نبايد از چشم فعالان مدنی دور بماند. برای درهم شکستن تاکتيک ايجاد شکاف از سوی حکومتگران، بايد روی همبستگی گسترده ميان تمامی بخش های زحمتکشی جامعه و کل اردوی کار و زحمت تاکيد کرد. اين کاری است که عمدتأ بر دوش فعالان مدنی و بويژه فعالان کارگري، دانشجويی و زنان قرار دارد. آن ها که خود با هزاران رشته با خانواده های محلات کارگری و زحمت کش نشين در ارتباط هستند، بايد اين ارتباطات را بيش از گذشته فعال کرده و تمرکز ويژه ای برای مقابله با طرح های فاشيستی حاکميت ايجاد کنند و هدف های اين طرح را برای همگان تشريح کنند. بايد به همگان گفت که دولت فاشيستی حاکم با اجرای هدفمند کردن يارانه ها و وعدۀ پرداخت نقدی مبلغ کمی به نام يارانه به نيازمندان از طريق مردان خانوارها، نقش زنان را در خانواده و جامعه کاهش می دهد و بحران های درون خانواده ها را تشديد می کند. با پرداخت نقدی يارانه ها به نيازمندان بجای پرداخت يارانه به نيازهای اساسی جامعه، زمينه کنترل گسترده هزينه های خانوارها وکنترل حساب های بانکی شان را فراهم آورده و از فردا گشت های کنترل هزينه يارانه ها را سازماندهی کرده و به جان مردم خواهد انداخت. و مهمتر از همه با پرداخت يارانه های وسيع به بخشی از نيروهای وابسته به خود، يک جمعيت نان خور و حاضر يراق برای مقابله با بروز نارضايتی های مردم سازمان خواهد داد. با تشريح اين هدف های شوم، می توان نيروی همبستگی گسترده ای ميان کارگران، زحمتکشان و مردم محلات تهيدست بوجود آورد و جنبش اعتراضی گسترده ای را سازمان داد که بتواند موج اعتراضات مطالباتی را به نيروی مقاومت ضداستبدادی پيوند زده و راه را بر تعرضات حاکميت استبدادی ببندد.
http://bamschad.wordpress.com/
۲۵ شهريور ۸۹ـ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۰
26 شهریور 1389