تضاد موجود در جامعه ایران تضاد بین مدرنیته و سنت است .
سنت یعنی چه؟
بنظر من سنت همان فرهنگ متراکم از دانشهای گذشته است که برای سرو سامان دادن به اجتماع بکار گرفته میشود.منابع اطلاعاتی ما از جهان در ابتدای تاریخ بشر ناشی از انقلاب کشاورزی و ایجاد فرهنگ یک جا نشینی است.فرهنگ یک جا نشینی توام با انبار کردن غذا بود و ناشی از تولید زیاد غذا که موجب میشد بشر اولیه با استفاده از این مزیت بتواند زندگی خود را راحت تر اداره کند و بتواند آینده را هم بهتر پیش بینی کند.این انقلاب کشاورزی توسط هاپلوگروه
Y- Chromosome Hyplogroup J
انجام گرفته است که یک سوم جمعیت فعلی ایران را تشکیل میدهد.این افراد از اطراف ساحلی پر اب شرقی دریای مدیترانه تا سرزمینهای پر اب در غرب ایران وآناتولی زندگی میکردند (منطقه هلال بارور)زندگی میکردند حدودا دوازده هزار یال پیش
اعراب و یهودیان هم به این گروه از انسانها متعلقند.اعراب جز زیر گروه جی یک و مردمان ناحیه شمالی تر نظیر ایران و ترکیه و یونان و ایتالیایی ها زیر گروه جی دو هستند.
فرهنگ کشاورزی زاینده مکتبهای دینی تک خدایی هستند و بهمین علت تمام ادیان تک خدایی غالب در دنیای امروز از انقلاب کشاورزی حاصل شده است و پس از هزاران سال هنوز هم تاثیر گذار هستند
ولی با مدرنیته و عصر روشنگری ما مواجه با انقلاب صنعتی هستیم که از عصر ماشین بخار و ماشینهای مختلف و هواپیما و عصر اتم گذشته ایم و وارد عصر کامپیوتر و انقلاب انفورمانیک هم شده ایم و این انقلاب تا هزاران سال مردم جهان را تحت تاثیر قرار خواهد دادو ما هنوز در تاثیر وزش بادهای اولیه این طوفان هستیم .ما باید آماده باشیم تا بتوانیم این طوفان انقلاب صنعتی که که همه فرهنگها را تحت تاثیر قرار خواهد داد سربلند و پایا بیرون آییم.
اگر امروز ما ماشین را ساختیم و بکار بردیم نخواهیم توانست بعقب برگردیم و آن را انکار کنیم.ما در این جبر هستیم و علم را نمیتوان متوقف کرد
علت تحولات اجتماعی قدرت فناوری جامعه است و میزان و نحوه تولیدات یک جامعه
علت تحولات اجتماعی چیست؟
http://efsha.squarespace.com/blog/2008/3/6/879034266340.html
جامعه متحول میشود تا بقاداشته باشد و اگر جامعه با تحولات زمانه نتواند هم آهنگ بشود از بین خواهد رفت.اگر جامعه بقایی داشته باشد لازم خواهد بود برای بقایش سنتهایی را تغییر دهد تا بتواند با تحولات جدید همراه شود.انقلاب اسلامی ناشی از نبود تولید داخلی و وابستگی کشور به تولیدات خارجی و حاکمیت دولت دلال تولیدات خارجی در ایران بود
در واقع ما از ارزشهای انقلاب کشاورزی بسوی ارزشهای مدرنیته گذر میکنیم و ملایان و سلطنت استبدادی که حامل مسمومیت فرهنگی ما و مانع ما برای پرش از این ارزشهای قدیمی بسوی ارزشهای جدید هستند باید نابود میشدند.این آخرین فرصت برای ملایان بود که خودشان را با مدرنیته همراه کنند ولی اینان در خلاف جهت آب شنا کردند و نابود خواهند شد.
انقلاب صنعتی نه تنها ما را بلکه همه جهان با شلاق تحول بجلو خواهد راند و هیچ قدرتی نخواهد توانست علم و فنآوری را متوقف کند.برای بقا ما در تولید علم جدید باید جایی داشته باشیم وتا بتوانیم باقی بمانیم و گر نه کلاهمان پس معرکه است بنابراین لازم است که هویت ما هویتی نزدیک به مدرنیته و انقلاب صنعتی باشد و این هویت هویتی حقوق بشری و دمکراتیک خواهد بود یعنی تا زمانی که همه ایرانیان معتقد به ارزشهای حقوق بشری و اصول دمکراسی همسو با ارزشهای حقوق بشری نباشند هویت ایرانی مشکلی از انان را حل نخواهد کرد.در نود ستال اخیر که ارزشهای ناسیونالیستی فاشیستی و سپس ارزشهای دینی و اسلام سیاسی حاکم شده اند عقب ماندگی ایران تشدید شده و استبداد حاکم بوده است که نشانه غلط بودن هویت ایرانی ناسیونالیستی و یا هویت مذهبی ایرانی بوده است
در ایران کاستهای اجتماعی دوره ساسانیان بر قرار بوده است و دین زردتشتی که یک نوع دین برهمایی از نوع دینهای هندو بوده است هم یک مرحله ای عقب مانده تر از ادیان سامی یهودی و مسحی بوده است و در واقع اسلام در خط تکاملی ادیان بالاتر از ادیان برهمایی میایستد.
عدم فرهنگ کتابت و فرهنگ ایستای اجتماعی سیاسی ایران باستان خودش قرینه دیگری بر عقب بودن مدنیت ایرانی بوده است.فرهنگ کاست ایی که هم اکنون در هندوستان بعنوان نجسها در برابر ارزشهای حقوق بشری خودش را نشان میدهد. این موضوع در بررسی جامعه مدنی ایران لازم است مد نظر ما باشد
اکثریت مردم ایران را قبایل و عشایر تشکیل میداده اند اجتماع قبیله ای و عشایری ایران مانعی در برابر جامعه مدنی ایران بوده است
از این مانع قبیله ای و عشایری دولتهای ایرانی بسیاری بر علیه جامعه مدنی ایران شکل گرفته اند
ستنهای بر آمده از این جوامع قبیله ای و عشایری ما مسمومیتهایی در فرهنگ ملی و دینی ما ایجاد کرده اند که بدون دفع آن مسمومیتها رسیدن به حقوق بشر و دمکراسی بسیار ناممکن خواهد بود.
البته در کنار این وضع تهاجم اقوام و دولتهای خارجی هم ما را نه تنها تضعیف کرده اند بلکه به شکل دادن جامعه عشایری و قبیله ای هم بسیار کمک کرده اند.
بنابراین برای بر پایی جامعه مدنی ما نه تنها با مسایل مخرب خارجی روبرویم بلکه مسایل بسیاری هم در داخل ایران داریم که همان سنتهای دینی و ملی مغایر با حقوق بشر و اصول دمکراسی است که با رنسانس ملی فرهنگی و اجتماعی باید از بین برود و بجای آن ارزشهای منحط ارزشهای حقوق بشری و دمکراسی در ما نهادینه شود تا بتوانیم بدمکراسی و سکولاریسم و جدایی حکومت از مذهب برسیم.
در این نوشته بیشتر مسایل اجتماعی فرهنگی از موانع دمکراسی و حقوق بشر مورد بحث قرار گرفته است ولی مشکل ایرانیان در این زمینه فقط سیاسی ؛ فرهنگی و اجتماعی نیست بلکه ریشه های اقتصادی هم دارد لطفا لینک زیر را برای دیدن مسایل اقتصادی مطالعه بفرمایید