آزادی ایران

نيويورک تايمز: همه حقايقی که درمورد غزه نمی دانيد
وبلاگ جايی برای پرسش
روزنامه ی امريکايی نيويورک تايمز در مقاله ای حقايقی را درمورد غزه و جنگ اسراييل و حماس در غزه بازگو کرد که بسيار با آنچه تاکنون در رسانه های مختلف در اين روزها بازتاب داده می شوند، متفاوت است. متن زير ترجمه ای است از اين مقاله.

تقريبا همه ی آنچه شما از غزه می دانيد اشتباه است. در زير حقايقی از غزه و حمله ی اسراييل به نوار غزه را خواهيد ديد که کمت در رسانه ها انعکاس داده می شوند.

۱- درمورد مردم غزه:
اکثريت مردم غزه نه به اختيار خود، بلکه به اجبار در اين منطقه سکنی گزيده اند. بسياری از جمعيت 1.5 ميليونی غزه که به زحمت در سرزمينی با مساحتی کمتر از 360 کيلومتر مربع اسکان داده شده اند در اصل به شهرها و روستاهای خارج از غزه تعلق دارند. شهرهايی مثل اشکلون و برشبا. آنها به اجبار توسط ارتش اسراييل به غزه کوچانده شدند.

۲- درمورد اشغال غزه:
مردم غزه از زمان جنگهای شش روزه ی سال 1967 تحت اشغال اسراييل زندگی کرده اند. به باور بسياری از مردم، علی رغم خروج نيروهای اسراييلی از نوار غزه در سال 2005، اين کشور همچنان يک نيروی اشغالگر در غزه محسوب می شود. چرا که اسراييل همچنان راه های دسترسي، صادرات و واردات غزه را در اختيار خود دارد. اسراييل بر هر آنچه از طريق آسمان و دريا به غزه وارد و از آن خارج می شود نظارت دارد. نيروهای اسراييلی هر وقت تمايل داشته باشند می توانند وارد نوار غزه بشوند. لازم به ذکر است که بر اساس معاهده ی چهارم ژنو، اسراييل به عنوان نيروی اشغالگر مسووليت رفاه مردم غيرنظامی را بر عهده دارد.

۳- درمورد محاصره نوار غزه:
محاصره ی نوار غزه، که با حمايت امريکا و اتحاديه اروپا انجام شده است، پس از پيروزی حماس در انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطين در ژانويه 2006 شديدتر شد. سوخت، الکتريسيته، واردات، صادرات و رفت و آمد مردم به و از نوار غزه به قدری دچار مشکل شده است، که سلامتی مردم، سيستم فاضلاب، و حمل و نقل را با تهديدهای جدی مواجه کرده است.

محاصره ی غزه توسط اسراييل منجر بيکاري، فقر مطلق، و سوء تغذيه ی ساکنان آن شده است. اين مشکلات، ارمغان حمايتهای ضمنی سازمان ملل متحد از مجازات شهروندان غيرنظامی است. کسانی که فقط می خواهند از حقوق دموکراتيک برخوردار باشند.

۴- درمورد آتش بس:
لغو محاصره، به همراه توقف پرتاب راکت، يکی از کليدی ترين واژه های آتش بس ماه ژوئن بين اسراييل و حماس بود. اين توافق منجر به کاهش چشمگير راکتهای حماس از صدها راکت در ماه می و ژوئن به تنها 20 راکت در 4 ماه پس از آن شد. (بر طبق آمار و ارقام دولت اسراييل). اين آتش بس تنها زمانی شکسته شد که نيروهای اسراييلی حمله ی همه جانبه ی هوايی و زمينی خود را عليه حماس در اوايل ماه نوامبر آغاز کردند. شش تن از نيروهای حماس در اين حملات کشته شدند.

۵- درمورد جنايات جنگی:
کشتن شهروندان غيرنظامي، چه توسط حماس و چه توسط اسراييل، می تواند جنايت جنگی قلمداد شود. جان هر انسانی ارزشمند است. اما آمار و ارقام در اين مورد بسيار گويا هستند. تقريبا 700 فلسطينی که اغلب آنان شهروندان عادی و غيرنظاميان هستند، از لحظه ی شروع درگيريها در پايان سال گذشته کشته شده اند. در مقابل، تنها 12 اسراييلی در طی همين مدت کشته شده اند. بدون شک مذاکره راه موثرتری برای مقابله با راکت پراکنی و خشونت است. اگر اسراييل به مفاد موافقت نامه ی آتش بس در ماه ژوئن پايبند بود و بر طبق آن به محاصره ی نوار غزه پايان داده بود، شايد امروز ما شاهد اين درگيريها نبوديم.

***
جنگی که ما امروز در غزه نظاره گر آن هستيم، در واقع هيچ ارتباطی با راکتها [ی حماس] ندارد. همان طور که هيچ ارتباطی به سياست مهار حماس توسط اسراييل ندارد. بر خلاف آن چه رسانه های اسراييلی شايد به شما باورانده اند.
شايد سخنان افشاگرانه ی موشا يالون در سال 2002، که بعدها سرپرست نيروهای دفاعی اسراييل شد، جالبتر باشد. وی گفت:

فلسطينيها بايد مجبور به درک اين حقيقت با گوشت و پوستشان شوند که آنها بی ترديد مردمانی شکست خورده هستند.

22 دی 1387 08:05