تغییر همزمان هاپلوگروه های میتوکندریایی و زبان در جنوب دریای خزر
نویسندگان و محققان
Nasidze 1 , 
, 
, Dominique Quinque 1 , Manijeh Rahmani 2 , Seyed Ali Alemohamad 3 and Mark Stoneking 1
1Department of Evolutionary Genetics, Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology, Deutscher Platz 6, D-04103 Leipzig, Germany 2Department of Molecular Genetics, Cardiovascular Research Center, Imam Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran 14469-74516, Iran 3Department of Human Genetics, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran 14469-74516, Iran
Received 21 November 2005; revised 6 January 2006; accepted 6 February 2006. Published: April 3, 2006. Available online 3 April 2006
دو محقق از انستیتو ماکس پلانک آلمان و دو محقق از ایران مربوط به دانشگاه تهران و علوم پزشکی ایران این تحقیق را انجام داده اند.
گیلک و مازندرانیها در جنوب دریای خزر زندگی میکنند.زبان آنان از گروه زبانهای ایرانی غربی است.از یافته های ژنتیکی این طور تصور میشود که اجداد پدری این مردم از جنوب قفقاز آمده باشند ولی مادران آنان ساکنان قدیمی منطقه بوده اند ولی مردانی که ساکنان قدیمی منطقه بوده اند از منطقه رانده شده باشند.در مورد دو زبان گیلکی و مازندرانی یافته های ژنتیک آن را تایید میکند ولی فقط برای این دو زبان ایرانی این گونه است و در مورد دیگر زبانهای ایرانی صدق نمیکند(از افشا من تحقیقی ندیده ام که این موضوع زبانهای دیگرایرانی بدون تاثیر بیگانه بوده اند نشان داده شود من نمیدانم از کجا محققان فوق به این نتیجه رسیده اند مگر این که در نظر بگیریم محققان بگویند گفته ما فقط در مورد زبانهای گیلکی و مازندرانی صدق میکند ولی در مورد دیگر زبانهای ایرانی آگاهی نداریم) بر پایه یافته های این تحقیق گیلکی ها و مازندرانیها از نظر هاپلو گروه های مادری یا میتوکندریایی با سایر ایرانیان شبیه هستند ولی از نظر هاپلوگروه های پدری یا کروموزم ایگرل یا وای مثل سایر ایرانیان نیستند بلکه شبیه مردمان جنوب قفقاز هستند.با توجه به این که زبان مردم و ژنهای میتوکندریایی آنان از طریق مادری منتقل میشود شایسته است که این تاثیر بیش از گذشته مورد نظر قرار بگیرد.
پایان نوشته بنده از این تحقیق
*************************
در مورد آن تحقیق از منبع دیگری ادامه میدهیم
خاستگاه مازندرانی ها
در آوریل 2006 (برابر با فروردین 1385 شمسی و ئرکه ما 1517 مازندرانی)؛
پژوهش جالبی درباره اصالت مازندرانی ها توسط گروهی از متخصصان ژنتیک
دانشگاه علوم پزشکی تهران و دپارتمان ژنتیک تکاملی انستیتو ماکس پلانک
لایپزیگ آلمان به سرپرستی دکتر ایوان ناسیدزه انجام گردید که گواهی
بر قفقازی الاصل بودن نژاد مازندرانی ها بر خلاف سایر ایرانی ها دارد و
اثبات می کند که برخلاف زبان مازندرانی (که در گروه زبانهای ایرانی است)
مازندرانی ها، به ساير ایرانی ها از جمله فارسي ها
( Y Chromosome Analysis ) هوموژنوس نيستند، ولی
اصیل ترین مردمان ساکن سرزمین ایران
میباشد( mtDNA Analysis )
. [۱] بر اساس این گزارش که در نشریه
Current Biology
منتشر شد، نشان داد که
mtDNA
افراد نمونه گیری شده (که فرزند آن را از مادر به ارث می برد)
به سایر مردمان ساکن در آسیای غربی (از جمله سایر ایرانیان و فارس ها)
بیشتر از اروپایی ها نزدیکی دارد.
در این میان، گیلکان (تپوری ها و مازندرانی ها و دیلمی ها و گالشی ها و گیلانی ها)
در دسته ای که در آن کرد های کورمانجی قرار داشتند
جای گرفتند. (همان، پلات A صفحه 670)
همچنین نتایجی از آنالیز رشته کوروموزوم های
Y
که از طریق پدر به پسر می رسد بدست آمد که نشان داد، تک گروه های
J2 و R1
به میزان زیادی در مازندرانی ها وجود دارد و جالب آنکه نوع تک گروه
J2
بسیار بیشتر از ایرانی ها به قفقازی ها شباهت دارد. به علاوه تک گروه
I
که به مقدار بسیاری در میان فارس ها و ایرانی ها یافت می شود،
در میان مازندرانی ها به هیچ وجه وجود ندارد، و به مقدار کمی در میان قفقازی ها است.
(همان، انتهای صفحه 668)
همچنین تجزیه و تحلیل
MDS
به صورت شفاف نشان داد که مازندرانی ها بسیار نزدیک به
آذری های جمهوری آذربایجان ، ارمنی ها و گرجی ها هستند و ایرانیان
مقیم تهران و اصفهان بسیار دورتر از آن ها قرار دارند.
(همان، صفحه 669)
چنین تفاوت های فاحشی بین رشته های
mtDNA
و رشته های کوروموزوم
Y
در دنیا نادر است
.
ولی هرگاه که نمونه آن دیده شد، زبان و
mtDNA
به صورت متشابه نفوذ داشته اند، بدانگونه که زبان مازندرانی ها
یک زبان ایرانی است. اگرچه تشابهات بسیاری به زبان های رایج
در قفقاز (یعنی همان مسقط الراس مازندرانی ها) نسبت به سایر زبانهای ایرانی دارد. [۲]
منبع