تدارک برای فروپاشی عراق
 |
|
این دیو جنگ و اشغال است که رعنا های نوعروس را به هیولا تبدیل میکند. |
روشنگری. در هفته آخر ماه اوت در بعقوبه واقع در شمال بغداد زنی که قصد داشت دست به عمليات انتحاری بزند، در لحظات آخر خود را به پليس تسليم کرد. ماموران به او نزديک شده و کمربند حاوی مواد انفجاری را از بدن او بازکردند. ويديويی که از اين صحنه منتشر شد* عامل عمليات مخوفی را که قرار بود انجام بگيرد نشان ميدهد. او
يک دختر معمولی است به نام رعنا که در سال 1993 متولد شده است. به نوشته گاردين به نقل از يک مامور پليس عراق رعنا فقط 5 ماه پيش ازدواج کرده و مواد انفجاری را زنهای فاميل شوهر او به بدنش بسته بودند. او هنگام دستگيری گيج بود و پليس گفت به نظر ميرسد به او دارو داده اند. گاردين نوشت بنا بر ادعای پليس عراق خانواده شوهر دختر از القاعده حمايت ميکردند و او از طرف ,القاعده عراق, مامور انجام عمليات انتحاری شده بود.
اگر چه اخبار رسمی که در مورد عراق منتشر ميشود ديگر قابل اعتماد نيست ولی به هرحال هنگامی که آمريکا به عراق لشگرکشی کرد، اين دختر ده ساله بود. آن موقع القاعده در عراق وجود نداشت. آن دختر ده ساله ميتوانست زندگی ديگری داشته باشد، خوشبخت يا بدبخت شود، اما بمب به خود بستن و خود را با جمعی از مردم بی گناه تکه پاره کردن؟!! اين سرنوشتی بود که قبل از جنگ قابل تصور نبود. هيولای واقعی در عراق، جنگ و اشغال است که مردم عراق رابه فرقه های متخاصم و متنفر از يکديگر تبديل کرده است. القاعده از اين نفرت تغذيه کرد و در عراق رو به گسترش گذاشت. اشغال از اين نفرت تغذيه ميکند و پادگان ها و پايگاه های نظامی خود را در کشور غرقه در خون گسترش ميدهد. فرقه ها و احزاب اسلامی و غيراسلامي، قومی و طايفه ای از اين نفرت تغذيه کرده و سهم خود را در قدرت تضمين ميکنند. مردم داوطلبانه يا به ناگزير به ابزار سياست های غير مردمی اين نيروها تبديل شده اند.
بعقوبه شهری که واقعه فوق در آن روی داد يکی از مراکز اصلی شورش سنی بعد ازاشغال عراق بود. اين شهر که از اعصار کهن و زمان جاده ابريشم تا همين قبل از حمله به عراق مرکز تجاری بود، در اين مدت در غسل خون تعميد داده شد. زرقاوی در نزديکی اين شهر کشته شد. بسياری از جوانان سنی به القاعده پيوستند يا همراه با ميليشياهای ديگر در عمليات تروريستی شرکت کردند.
القاعده فعلا در عراق تضعيف شده است. جوانان خانواده ها و طوايف سنی که پايه اصلی القاعده عراق را تشکيل ميدادند و نيروهای وفادار به حزب بعث، اکنون طرف عوض کرده و تحت هدايت آمريکا مسلح شده با تشکيل نيروی 103 هزارنفره شوراهای بيداری القاعده عراق را عقب راندند. اخبار حاصل از اين موفقيت وعقب نشينی نيروهای صدر و کاهش خشونت ها اکنون مدت هاست در رسانه ها جريان دارد. اما کاهش خشونت يک چيز است و پايان خشونت چيز ديگر.
بنا برگزارش وزارت کشور عراق در ماه ژوئيه امسال 900 نفر در جريان خشونت ها در عراق به قتل رسيدند. رقم کشته ها در اوج جنگ فرقه ای بين سنی ها و شيعه ها، ماهانه 3000 تن بود( اينديپندنت). اين البته به معنای کاهش است، اماآن را موفقيت خواندن به مسخره گرفتن حقوق بشر و تعقل انسانی است. بعلاوه پشت اين ,کاهش خشونت,، واقعيت بسياری تلخی نيز نهفته است: جدايی و خصومت. بدنه اصلی توده شيعه و سنی در بغداد ديگر نه فقط يکديگر را نمی بينند، نه فقط بوسيله ديوارهای سيمانی از يکديگر جدا شده اند، نه فقط حتی جرات ندارند پا به مناطق يکديگر بگذارند، بلکه کينه و نفرت دره عميقی بين آن ها ايجاد کرده است. ائتلافی که در حکومت و پارلمان به نمايش درآمده، تصويری از واقعيت به دست نمی دهد. آنهمه خشونت و خونريزی در عراق که جهان تاکنون شاهد آن بوده و هنوز هست، تازه اثر زخم های سطحی است. جنگ و اشغال کارد کينه را تا استخوان ملت فروبرده و برای مشاهده عواقب آن بايد تا بعد از انتخابات آمريکا صبر کرد.
سنی ها و بعثی ها به اين دليل طرف عوض کرده و اسلحه و پول از آمريکا گرفتند که قدرت از دست رفته را بازيابند، اما اکنون دولت در دست ائتلاف شيعه و کرد است و زمان تعيين تکليف آنها نزديک ميشود.تازه مساله کرد و عرب هم هست. بعقوبه در استان دياله واقع است که قرار است بعد از الانبار به دولت مالکی تحويل داده شود. هرچند القاعده در عراق اما مساله اصلی و ديرپای دياله مساله القاعده نيست، مساله قومی است. هم اکنون دياله يکی از مراکز استقرار نيروهای پيشمرگ کرد است که دولت مالکی خواهان عقب نشينی آن بعد از تحويل امنيت دياله به نيروهای دولتی است. بنابراين يک شکاف بحرانی بين سنی ها و دولت ائتلافی کنونی هست و يک شکاف بحرانی در درون دولت ائتلافی و زمان سرباز کردن اين شکاف ها فرا رسيده است.
تحويل مسووليت امنيتی به نيروهای عراقی البته به معنای خروج نيروهای آمريکايی و پايان اشغال نيست و سربازان آمريکايی در پايگاه های نظامی باقی ميمانند. اما تحويل امنيت به معنای شروع تعيين محدوده ی قدرت هريک از نيروهای فرقه ای و قومی و در واقع آغاز نبرد آنها برای در اختيار گرفتن سهم هرچه بيشتری از قدرت، درآمد و حتی سرزمين است. هفته نامه الاهرام در مورد اين وضعيت و چشم انداز آينده گزارشی دارد که حاوی خبرهای مساعدی نيست.
جنگ سنی ها با ائتلاف شيعه - کرد
الاهرام مينويسد عليرغم ابراز شادمانی مقامات آمريکايی و عراقي، شيخ احمد ابوريشه رهبر شورای بيداری الانبار هشدار داد که اين شهر , ميتواند به يکی از ميدان های جنگ نيروهای فرقه ای تبديل شود., او که در مراسم روز تحويل در رمادی صحبت ميکرد
از دولت عراق انتقاد کرد که از ادغام برخی از نيروهای شوراهای بيداری در درون نيروهای امنيتی دولت عراق به دليل سابقه بعثی آنها خودداری کرده است. او گفت: , ما از برنامه آشتی ملی دولت حمايت می کنيم ولی تعجب کرديم وقتی ديديم دولت ليستی از افسران و اعضای قبلی حزب بعث تهيه ديده، فداکاری های قهرمانه آنها برای شکست دادن القاعده را ناديده گرفته و خواهان اخراج آنهاست.,
به نوشته الاهرام قرار است از ماه اکتبر دولت مالکی به جای آمريکا حقوق 54000 نفر واحدهای نگهبانی و شوراهای بيداری را بپردازد. مقامات آمريکايی ميگويند اميدوارند به اين ترتيب حدود 20 درصد از نيروهای مسلح تحت کنترل آمريکا در نيروهای نظامی عراق ادغام شوند. ولی رهبران شوراهای بيداری در اين مورد که دولت مالکی نيروهای آنها رادر نيروهای نظامی دولتی ادغام کند ترديد دارند. يکی از رهبران شوراهای بيداری الانبار به نام حميد الحی در اين مورد به الاهرام گفت , ما اکنون علاقه ای به پيوستن به نيروهای دولتی نداريم و به جای آن مايليم در انتخابات محلی شرکت کرده و منتظر تحولات وسيع در اوضاع الانبار بعد ازاين انتخابات بمانيم., او گفت حزب اسلامی عراق – حزب سنی اصلی عراق که موتلف حکومت مالکی است – از ترس باختن در انتخابات تلاش ميکند آنرا عقب بيندازد.
اظهارات عبدالسلام العنی يکی از رهبران حزب اسلامی سخنان اين رهبر شوراهای بيداری را تاييد ميکند. او به الاهرام گفت جناح های قومی و سياسی ميخواهند دردسر ايجاد کنند و ما به آنها اجازه نخواهيم داد. به نوشته الاهرام العنی نظر حزبش را بازتاب ميداد که نگران از دست دادن اکثريت در ارگان های محلی است، زيرا شوراهای بيداری بر شبکه وسيع قبيله ای و دستاوردهای نظامی خود در برابر القاعده متکی بوده و اميدوارند در انتخابات به پيروزی بالايی دست پيدا کنند.
مساله کردها با عرب های شيعه و سنی
الاهرام در ادامه مينويسدانتظار ميرود انتخابات استانی که قرار بود در ماه اکتبر برگزار شود تا سال آينده به تاخير افتد زيرا نمايندگان کرد با توجه به منازعه برسر شهر نفت خيز کرکوک در مورد برخی از جزييات قانون انتخابات ناخشنود هستند. ماه گذشته جلال طالبانی رئيس جمهور عراق پيش نويس انتخابات محلی را وتو کرد زيرا اين پيش نويس برای کردها، عرب ها و ترکمان ها به تساوی مشارکت 32 درصدی در نظر گرفته است. 4 درصد بقيه شوراهای محلی به اقليت مسيحی اختصاص داده شده است. کردها ميگويند عرب های شيعه و سنی ميخواهند حق تاريخی آن ها برای انضمام کرکرک به کردستان را زيربگيرند.
تنش بين حکومت عراق با اقليت کرد را مساله ديگری نيز تشديد ميکند: رقابت بر سر کنترل خانقين نزديک مرز ايران که جمعيت مختلط دارد. ابراهيم باجلانی رئيس شورای استانی دياله که از کردهاست به الاهرام گفت: , ارتش عراق ميخواهد وارد خانقين شود، در حاليکه اکنون پيشمرگه های کرد آنجا هستند. اگر ارتش عراق سعی کند بدون توافق قبلی به شهر وارد شود ما مسئول عواقب آن نيستيم.,
به نوشته الاهرام عقب نشينی 2000 نيروی کرد به مناطق خودمختار کرد در شمال تحت فشار دولت مرکزي، به تنش ها در دياله دامن زده است. نيروهای پيشمرگه حاضر نشدند از خانقين بيرون بروند. خانقين بيرون از کردستان قرار دارد ولی ترکيب جمعيت آن کرد و عرب است.
الاهرام وضعيت خانقين را در حال حاضر چنين توصيف ميکند: هفته گذشته که ارتش عراق به خانقين رسيد تا جای نيروهای پيشمرگه را بگيرد، کردها دست به اعتراض زدند. نيروهای نظامی دولت عراق بيرون شهر متوقف شدند. درگيری روی نداده است ولی تنش به شدت بالاست.
الاهرام مينويسد عقب نشينی پيشمرگه های کرد از دياله، محور اصلی استراتژی دولت مالکی است که ميخواهد مسئوليت امنيت را به نيروهای خود و نه نيروهای ديگر بدهد. سامی العسگری يکی از نمايندگان وابسته به ائتلاف شيعه به الشرق الاوسط گفت: , حضور پيشمرگه در دياله درست مثل حضور هرنوع ميليشيای غيرقانونی ديگر است., عباس البياتی يک نماينده شيعه ديگر از اين هم فراتر رفت و گفت حضور نيروهای کرد در خارج از کردستان , نقض قانون اساسی, است. او در يک گفتگوی راديويی گفت بر اساس ماده 117 قانون اساسی عراق , نيروی پيشمرگه فقط ميتواند در کردستان، يعنی مشخصا در استان کردی دوهوک، اربيل و سليمانيه مستقر شود.,
مقدمات تجزيه؟
از آغاز شايع بود استراتژی نومحافظه کاران و نيز مشاوران اسرائيلی آنها تجزيه عراق است و در اين مورد مقاله ها و نقشه هايی هم منتشر شده بود. اگر تفسير الاهرام به حقيقت نزديک باشد به نظر ميرسد حالا اوضاع به نحوی پيش رفته که فرقه های و احزاب رهبری کننده تلاش ميکنند طرح تقسيم را، به نفع خود پيش ببرند. الاهرام از قول تحليل گرانی که آنها را , مستقل, توصيف کرده مينويسد دولت مالکی که اکثريت شيعه در آن رهبری را در دست دارد و اعتماد به نفس بيشتری پيدا کرده است ، مايل است مرز بين نواحی تحت کنترل خود و بخش هايی را که تحت کنترل سنی ها و کردهاست مشخص کند. به گفته اين تحليل گران موضع گيری های سرسختنانه اخير مالکی در مقابل سنی ها و کردها نشان دهنده ی تمايل ائتلاف شيعه به ايجاد واحد های نيمه خودمختار در نواحی مرکزی و جنوبی عراق است.
يک تحليل گر سياسی که مايل به افشای نام خود نبود به الاهرام گفت: , حالا که باراک اوباما و جوز ف بايدن برای به دست گرفتن پست رياست جمهوری فعال شده اند، ائتلاف شيعه حاکم اميداوار است بتواند هژمونی خود را در عراق بگستراند., الاهرام در تاييد اين نظر به سخنان مشهور جوزف بايدن در سال 2006 اشاره ميکند که خواهان تقسيم عراق به سه منطقه تحت کنترل سنی ها، شيعه ها و کردها شده بود.
***
ممکن است عراق تجزيه شود يا به خاطر ملاحظاتی تا مدت ها در يک فدراسيون نگاه داشته شود. اما ترديدی نيست که از شکاف هايی که جنگ و اشغال در کشور بوجود آورد تا مدت ها خون جاری خواهد شد و در طی اين دوره ديو جنگ، اشغال و منازعات فرقه ای و قومی چه بسيار رعنا ها را به هيولا تبديل خواهدکرد. هم اکنون از عراق و خارج عراق خبر ميرسد که تعداد زنانی که دست به عمليات انتحاری ميزنند رو به افزايش نهاده است.
* عکس هايی از ويديوی دختر بمب گذار
http://www.guardian.co.uk/world/gallery/2008/aug/26/iraq.suicide.bomb?picture=336957649
*مقاله الاهرام
http://weekly.ahram.org.eg/2008/913/re7.htm
20 شهریور 1387 23:05
**************************************
از افشا
صدام قبل از حمله نهایی امریکا میگفت سلاحی مخفی دارد که دمار از روزگار سربازان آمریکایی در خواهد آورد.خبری از این سلاح نشد و صدام تبلیغ کننده عربیت و ضد بشری معدوم شد.
اخیرا از سوی منابع آمریکایی عنوان میشود که آنان با سلاحی که بسیار جدید است و مثل آمدن هواپیما در جبهه های جنگ در جنگ جهانی اول و یا بمب اتم در جنگ جهانی دوم کار ساز است آمریکا با توسل به این سلاح سردسته شورشیان را شناسایی و صدها تن از آنان را معدوم کرده است و این علت کاهش عملیات نیروهای ضد آمریکایی در عراق است.
آمریکا با ملایان و نوکران ملایان (نیروهای عراقی موجود در ایران که بیست سال از ملایان پول و حقوق گرفته اند) همکاری دارد و همین نیروها بهمراه آمریکاییان و انگلیسیها بداخل عراق بی سر و صدا رفتند و دولتهای شیعی وابسته را در عراق تشکیل دادند
در مقاله چرا به نقش ملایان در واقع نوکر آمریکا اشاره نشده است.
***********
نظر شما
نام:
ای-میل:
18:10 21 شهریور 1387
نام: خسرو
ای-میل: http://bikar.wordpress.com
15:35 21 شهریور 1387
راستی بسیار زشت و خبیثانه نیست که از اشغال کشوری حمایت کرد و تازه انتظار داشت مردم آن کشور به نیروهای اشغالگر بپیوندند؟ لابد به فرض روزی کشورمان اشغال شود شما به بهانه مخالفت با رژیم جمهوری اسلامی پا به پای نیروهای اشغالگر در کشتار میلیونی مردم ما شرکت خواهید کرد
راستی اگر روزی قلدری بیاید و خانه کسی را اشغال کند و بر جان و مال خانواده اش کنترل کند آن شخص باید با آن قلدر همکاری کند؟
مبارزه با رژیم بهانه ای بیش نیست. رژیم و سردمداران آمریکا هردو جانیان و تبهکارانی هستند که برعلیه مردم ایران و منطقه جهت بقای خود و منافع شان به هرکاری متوسل می شوند. کم بها دادن به هرکدام یعنی شرکت و همکاری در این جنایتها و تبهکاریها
نام:
ای-میل:
13:28 21 شهریور 1387